Έχοντας περάσει από τα χέρια αμέτρητων στρατιωτών, το HK G3 της Heckler & Koch είναι το βασικό τυφέκιο του Ελληνικού Στρατού. Σε ελληνική υπηρεσία έχει αφήσει πλέον ένα τεράστιο σημάδι ενώ η ιστορία του, από το Gerät 06H μέχρι το Carabine Mitrailleuse Modèle 1950, τα τυφέκια της CETME και εν τέλει το «κλασικό» G3 με τους δεκάδες χρήστες ανά τον κόσμο καθιστούν το G3 ένα από το πιο διαδεδομένα τυφέκια.
Η ανάπτυξη του G3
G3 και Sturmgewehr 45
Η αρχή της ανάπτυξης του G3 μπορεί να ανιχνευθεί στα τελευταία στάδια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου μηχανικοί από το Mauser, που στάθμευαν στο Light Weapon Development Group στο Oberndorf am Neckar, δημιούργησαν το πρωτότυπο τυφέκιο εφόδου Maschinenkarabiner Gerät 06 (MKb Gerät 06). Χρησιμοποιώντας αρχικά το μοντέλο Gerät 06 με μηχανισμό ανάκρουσης που προέρχεται από το πολυβόλο MG 42.
Το πυροβόλο όπλο που προέκυψε, γνωστό ως Gerät 06H, που ονομάστηκε StG 45(M) (Sturmgewehr 45), δεν εισήχθη σε σημαντική παραγωγή καθώς ο πόλεμος ολοκληρώθηκε πριν από την κατασκευή των πρώτων τουφεκιών.
Το «γαλλικό G3» της CEAM
Μετά τον πόλεμο, Γερμανοί τεχνικοί που συμμετείχαν στο έργο StG 45(M) μεταφέρθηκαν για να εργαστούν στη Γαλλία στο Centre d’Etudes et d’Armement de Mulhouse (CEAM). Ο Ludwig Vorgrimler και ο Theodor Löffler, που συμμετείχαν στην ανάπτυξη, τροποποίησαν τον μηχανισμό StG 45(M) στις εγκαταστάσεις Mulhouse από το 1946 έως το 1949.
Αυτή η προσπάθεια είχε ως αποτέλεσμα τρεις εκδόσεις που κάναν χρήση των διαμετρημάτων 30 Carbine, 7,92×33 mm Kurz και ένα πειραματικό 7,65×35 mm που αναπτύχθηκε από την Cartoucherie de Valence το 1948. Το σχέδιο του Löffler, που ονομάστηκε Carabine Mitrailleuse Modèle 1950, ήταν ανάμεσα στα 12 πρωτότυπα που υποβλήθηκαν σε δοκιμές από τις CEAM, MAC και MAS. Παρά τη συμμετοχή της Γαλλίας στον πόλεμο της Ινδοκίνας και τις σημαντικές συνεισφορές της στο ΝΑΤΟ, η υιοθέτηση αυτών των νέων όπλων ακυρώθηκε λόγω οικονομικών λόγων.
CETME Modelo 2 και Model A
Το 1950, ο Ludwig Vorgrimler μετεγκαταστάθηκε στην Ισπανία και ανέπτυξε το τυφέκιο LV-50 αρχικά με το φυσίγγιο Kurz και αργότερα προσαρμόστηκε για το διαμέτρημα CETME M53 7,92×40 mm. Μετονομασμένο σε Modelo 2, αυτό το τυφέκιο τράβηξε την προσοχή των Δυτικογερμανών Συνοριοφυλάκων (Bundesgrenzschutz) , οι οποίοι προσπάθησαν να εξοπλίσουν τις νεοσύστατες δυνάμεις τους. Ωστόσο, απρόθυμοι να υιοθετήσουν ένα φυσίγγιο εκτός των προδιαγραφών του ΝΑΤΟ, οι Γερμανοί ζήτησαν από την CETME να δημιουργήσει μια έκδοση 7,62×51 χιλιοστών του τυφεκίου.
Το CETME Model A που προέκυψε, σχεδιασμένο για το φυσίγγιο CETME 7,62×51mm, είχε ίδιες διαστάσεις αλλά χρησιμοποιούσε μειωμένο φορτίο ισχύος σε σύγκριση με το διαμέτρημα ΝΑΤΟ 7,62×51mm. Σε συνεργασία με την Heckler & Koch (H&K), το τουφέκι υποβλήθηκε σε περαιτέρω βελτιώσεις, οδηγώντας στην ανάπτυξη του CETME Model B.
Αυτή η έκδοση παρουσίασε τη δυνατότητα πυροδότησης τόσο σε ημιαυτόματο όσο και σε αυτόματο τρόπο λειτουργίας, έναν επανασχεδιασμένο χειροφυλακτήρα (αντικαθιστώντας το πτυσσόμενο δίποδο), βελτιωμένη εργονομία και ελαφρώς μακρύτερη κάννη με δυνατότητα χρήσης εκτοξευτήρα χειροβομβίδων τυφεκίου 22 mm. Το 1958, ο Ισπανικός Στρατός υιοθέτησε αυτό το τουφέκι ως Modelo 58, χρησιμοποιώντας το διαμέτρημα CETME 7,62×51 mm.
Το G3 «γεννιέται»
Το 1956, οι Bundesgrenzschutz εγκατέλειψαν τα σχέδιά τους να προμηθευτούν τυφέκια CETME, επιλέγοντας το βελγικής κατασκευής FN FAL (Gewehr 1 ή G1). Παρ’ όλα αυτά, ο Δυτικογερμανικός Στρατός (Bundeswehr) εξέφρασε ενδιαφέρον, οδηγώντας στην απόκτηση τυφεκίων CETME διαμετρήματος 7,62×51 mm ΝΑΤΟ για εκτεταμένες δοκιμές. Αναφερόμενο ως Automatisches Gewehr G3, αυτό το τουφέκι ανταγωνίστηκε με επιτυχία το ελβετικό SIG SG 510 (G2) και το αμερικανικό AR-10 (G4) για να αντικαταστήσει το τυφέκιο G1. Μετά από εκτεταμένες δοκιμές που ξεκίνησαν το 1956, η Bundeswehr ενέκρινε επίσημα την τεχνικά βελτιωμένη πρόταση CETME τον Ιανουάριο του 1959.
Για να εξασφαλίσει τα δικαιώματα παραγωγής για το G3 στη Γερμανία οι αρμοδιότητες παραγωγής ανατέθηκαν στη Rheinmetall και στη Heckler & Koch, με την τελευταία να έχει ήδη συνδέσεις με την CETME.
Το 1969, η Rheinmetall παραιτήθηκε από τα δικαιώματα παραγωγής της Heckler & Koch με αντάλλαγμα τη δέσμευση της τελευταίας να μην υποβάλει προσφορά για την παραγωγή πολυβόλων MG 3. Μέχρι το 1977, η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας παραχώρησε αποκλειστικά στην Heckler & Koch την κυριότητα των δικαιωμάτων παραγωγής και πώλησης του G3.
Ο τρόπος λειτουργίας του τυφεκίου
Το HK G3 λειτουργεί με σύστημα επιβραδυνόμενης οπισθοδρόμησης, ένα χαρακτηριστικό που συμβάλλει στην αξιοπιστία και την ακρίβειά του. Με το σύστημα αυτό δημιουργείται πίεση στο επανατατικό ελατήριο που επαναφέρει στη θέση του το κλείστρο που με τη σειρά του σπρώχνει την επόμενη σφαίρα από το γεμιστήρα στη θαλάμη του όπλου.
Αυτός ο σχεδιασμός όχι μόνο περιορίζει την ανάκρουση αλλά εξασφαλίζει επίσης έναν ελεγχόμενο και σταθερό ρυθμό βολής. Η στιβαρή κατασκευή του G3 και ο απλός σχεδιασμός του συμβάλλουν στην ανθεκτικότητά του, καθιστώντας το κατάλληλο για διάφορα περιβάλλοντα μάχης.
Διαφορετικές εκδόσεις του G3
Η πλατφόρμα του G3 έχει δει την ανάπτυξη πολλών παραλλαγών προσαρμοσμένων για να ανταποκρίνονται στις διαφορετικές απαιτήσεις των στρατιωτικών και των υπηρεσιών επιβολής του νόμου. Η πιο διαδεδομένη έκδοση, το G3A3, που παρουσιάστηκε τη δεκαετία του 1960, διαθέτει ένα σταθερό κοντάκι, ένα αναδιπλούμενο δίποδο και φλογοκρύπτη.
Η παραλλαγή G3A4 ενσωματώνει ένα πτυσσόμενο κοντάκι για βελτιωμένη ικανότητα ελιγμών, καλύπτοντας τις ανάγκες των ειδικών δυνάμεων και των αερομεταφερόμενων μονάδων. Το G3SG/1 χρησιμεύει ως καθορισμένο τυφέκιο σκοπευτή, εξοπλισμένο με εργονομικό κοντάκι, βελτιωμένη σκανδάλη και ρυθμιζόμενο στήριγμα στα μάγουλα για βολές ακριβείας. Επιπλέον, το G3 δημιούργησε άλλες παραλλαγές πυροβόλων όπλων, όπως το HK33 και το HK21, ένα πολυβόλο με ταινία.
Εδώ πρέπει να αναφερθεί πως για τις ανάγκες άλλων χωρών έχουν κατασκευαστεί πάνω από 40 διαφορετικές εκδόσεις κάποιες εκ των οποίων ενσωματώνουν αναβαθμίσεις ή βαριές τροποποιήσεις. Παραδείγματα αυτών είναι τα AK 4C/D, τα AG-3F2 ή το MSG 90.
Το G3 στον Ελληνικό Στρατό
Το 1977 το Ελληνικό κράτος υπέγραψε σύμβαση με τη Δυτικογερμανική εταιρεία Heckler and Koch για την κατασκευή των τυφεκίων G3A3 και G3A4 στην τότε ΕΒΟ. Οι μονάδες του Ελληνικού Στρατού άρχισαν να εξοπλίζονται με αυτά τα τυφέκια από τις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Αρχικά χορηγήθηκαν στην πλειονότητα των μονάδων του Ελληνικού Στρατού αλλά και σε κάποιες μονάδες των Σωμάτων Ασφαλείας, με εξαίρεση αυτές των Ειδικών Δυνάμεων και του Δ΄ Σ.Σ., οι οποίες συνέχισαν να χρησιμοποιούν τυφέκια FN FAL. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αντικαταστάθηκε και ο οπλισμός του Δ΄ Σ.Σ. από τα G3.
Σήμερα τα G3 χρησιμοποιούνται από όλες σχεδόν από το σύνολο των μονάδων του Ελληνικού Στρατού και των Σωμάτων Ασφαλείας, πάντα με κάποιες εξαιρέσεις αφού ακόμα και πρόσφατα έχουμε δει χρήση τυφεκίων FN FAL από το Λιμενικό.
Το G3A3 φέρεται από τους στρατιώτες και το G3A4 από τους Υπαξιωματικούς και τους κατώτερους Αξιωματικούς και σε στρατιώτες με ειδικότητα πληρώματος άρματος (πυροβολητές, οδηγοί, γεμιστές, αρχηγοί).
Ανά τα χρόνια έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες αντικατάστασης του όπλου από νεότερα, με παράδειγμα την αποτυχημένη προσπάθεια αντικατάστασής του από το G36 αλλά και πιο πρόσφατα το πρόγραμμα του «εθνικού τυφεκίου» το οποίο δεν απέδωσε καρπούς. Έτσι, ο Ελληνικός Στρατός έχει κατευθυνθεί προς την αναβάθμιση των G3 με νέο κοντάκι, χειροφυλακτήρα και δυνατότητα εφαρμογής οπτικών, χειρολαβών και άλλων αξεσουάρ επί του όπλου.
Για περισσότερα άρθρα του Βασίλης Κ.
Copyright: NEMESIS HD (NEMESISHD.GR) Απαγορεύεται η αντιγραφή του κειμένου – Χρησιμοποιήστε την κοινοποίηση