Από τα πρώτα στάδια του Ψυχρού Πολέμου, η Γαλλία ανέπτυξε μια «πυρηνική τριάδα» ως δύναμη αποτροπής, στα γαλλικά, “Force de dissuasion”. Ιστορικά αποτελούμενη από πυρηνικά όπλα σε ξηρά, θάλασσα και αέρα, αποτελεί ένα από τα «ισχυρά χαρτιά» της Γαλλίας και πρόσφατα, ο Γάλλος πρόεδρος, έκανε αναφορά σε αυτά ως «απάντηση» στις απειλές της Ρωσίας.
Η Γαλλία αποκτά πυρηνικά όπλα
Η πορεία της Γαλλίας προς την πυρηνική αποτροπή ξεκίνησε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς η καταστροφή που προκλήθηκε από τη σύγκρουση υπογράμμισε την ανάγκη για μια αξιόπιστη αμυντική στάση. Με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και την κλιμακούμενη κούρσα εξοπλισμών μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, η Γαλλία αναγνώρισε τη σημασία της κατοχής μιας ανεξάρτητης πυρηνικής ικανότητας για τη διασφάλιση των συμφερόντων της εν μέσω μεταβαλλόμενης δυναμικής ισχύος.
Το 1960, υπό την ηγεσία του προέδρου Charles de Gaulle, η Γαλλία πραγματοποίησε την πρώτη της πυρηνική δοκιμή, σηματοδοτώντας την είσοδό της στην «κλειστή λέσχη» των κρατών με πυρηνικά όπλα. Τις επόμενες δεκαετίες, η Γαλλία συνέχισε να επεκτείνει και να εκσυγχρονίζει το πυρηνικό της οπλοστάσιο, αναπτύσσοντας μια ποικιλία συστημάτων και κεφαλών για να εξασφαλίσει την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα της αποτρεπτικής της στάσης.
Force de frappe
Ο πρόεδρος Charles de Gaulle, με την επιστροφή του στην εξουσία το 1958, σταθεροποίησε τον αρχικό σχεδιασμό σε ένα «σύστημα» με το όνομα Force de Frappe (Δύναμη Κρούσης), το οποίο θα μπορούσε να προστατεύει τη Γαλλία από επίθεση της Σοβιετικής Ένωσης ή άλλης χώρας και να είναι ανεξάρτητο από το ΝΑΤΟ, το οποίο ο de Gaulle θεωρούσε ότι ελέγχεται υπερβολικά από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Γαλλία ήταν ανήσυχη ειδικά για την περίπτωση μιας σοβιετικής εισβολής στη Δυτική Ευρώπη, καθώς οι ΗΠΑ, ήδη απασχολημένες με τον πόλεμο στο Βιετνάμ και φοβούμενες μια σοβιετική αντεπίθεση κατά των ΗΠΑ, ίσως δεν θα έρχονταν στη βοήθεια των συμμάχων τους στη Δυτική Ευρώπη. Ο de Gaulle θεωρούσε ότι η Γαλλία δεν πρέπει ποτέ να εμπιστευτεί την άμυνά της, και, συνεπώς, την ύπαρξή της σε ένα ξένο προστάτη.
Το σκεπτικό πίσω από τη Force de Frappe είναι η «τιμωρία» του αντίπαλου πληθυσμού, έχοντας την δυνατότητα να σκοτώσει τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ώστε ο πιθανός εχθρός θα αποτρέπεται από το να επιτεθεί, ανεξαρτήτως της καταστροφής που μπορεί να προκαλέσει (αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή/mutual assured destruction).
Αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή
Η Αμοιβαία Εξασφαλισμένη Καταστροφή (mutual assured destruction) είναι μία έννοια στη θεωρία της πυρηνικής αποτροπής που εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Υποστηρίζει ότι η κατοχή ενός πυρηνικού οπλοστασίου και από τις δύο πλευρές θα εμποδίσει οποιαδήποτε πλευρά να ξεκινήσει μια πυρηνική επίθεση, καθώς τα αντίποινα θα οδηγούσαν στην πλήρη αφανισμό και των δύο πλευρών. Ουσιαστικά, η Αμοιβαία Εξασφαλισμένη Καταστροφή βασίζεται στην πεποίθηση ότι κανένας δε θα ξεκινούσε έναν πυρηνικό πόλεμο γνωρίζοντας ότι θα οδηγούσε στη δική του καταστροφή. Αυτή η αρχή υπηρέτησε ως θεμέλιο για διαπραγματεύσεις ελέγχου των πυρηνικών όπλων και επηρέασε την ανάπτυξη στρατηγικών πολιτικών κατά τη διάρκεια της εποχής του Ψυχρού Πολέμου και πάνω σε αυτή την αρχή βασίστηκε και η Γαλλική Force de Frappe.
Η Γαλλία όμως υιοθέτησε ένα ακόμα στοιχείο, το οποίο βγαίνει εκτός του πλαισίου της mutual assured destruction και αυτό είναι ότι το δόγμα της Γαλλίας περιλαμβάνει την χρήση πυρηνικών όπλων ακόμα και ως απάντηση σε μία συμβατική επίθεση.
Το τμήματα της Force de dissuasion
Με την δημιουργία της Γαλλικής Δύναμης Αποτροπής αποφασίστηκε αυτή να λειτουργεί ως μία «πυρηνική τριάδα», αποτελούμενη από συστήματα ικανά να φέρουν πυρηνικές κεφαλές σε ξηρά, αέρα και θάλασσα.
Αεροπορικός βραχίονας
Ο αεροπορικός βραχίονας της Γαλλικής Δύναμης Αποτροπής (Force de dissuasion), που ιδρύθηκε αρχικά υπό τη Διοίκηση Στρατηγικών Αεροπορικών Δυνάμεων (Commandement des Forces Aériennes Stratégique (CFAS)) της γαλλικής Πολεμικής Αεροπορίας το 1955, έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη στρατηγική πυρηνικής αποτροπής του έθνους. Στην ίδρυσή του, αποτελούταν 40 βομβαρδιστικά Sud Aviation Vautour IIB.
Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για πιο ικανά αεροσκάφη, άρχισαν οι εργασίες για την ανάπτυξη αντικαταστατών, με αποτέλεσμα την εισαγωγή του βομβαρδιστικού Dassault Mirage IV σε υπηρεσία τον Οκτώβριο του 1964. Αυτό το αεροσκάφος σχεδιάστηκε για να μεταφέρει πυρηνικές βόμβες βαρύτητας AN-11 σε υπερηχητικές ταχύτητες.
Με την πάροδο των ετών, ο αεροπορικός βραχίονας πέρασε από έναν σημαντικό εκσυγχρονισμό. Από το 1973 έως το 2003, το CFAS εκμεταλλευόταν επίσης SEPECAT Jaguars, τα οποία είχαν πυρηνική ικανότητα. Αυτά τα αεροσκάφη, μαζί με τα Mirage IV, σχημάτισαν έναν αεροπορικό στόλο ικανό να μεταφέρει το πυρηνικό οπλοστάσιο της Γαλλίας με ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Επιπλέον, η εισαγωγή του Mirage 2000N το 1988 ενίσχυσε περαιτέρω την ευελιξία του αεροπορικός βραχίονα, καθώς μπορούσε να μεταφέρει βόμβες βαρύτητας, τον πύραυλο ASMP και τον πύραυλο ASMP-A μεγαλύτερου βεληνεκούς, που τέθηκε σε υπηρεσία το 2009.
Τα τελευταία χρόνια, η Γαλλική Αεροπορική και Διαστημική Δύναμη, μαζί με τη Ναυτική Αεροπορία, συνέχισαν να προσαρμόζονται και να βελτιώνουν τις δυνατότητές τους. Η ανάπτυξη του Dassault Rafale B, εξοπλισμένο με πυραύλους αέρος-εδάφους ASMP-A, αντικατέστησε παλαιότερα αεροσκάφη όπως το Mirage 2000N, ενισχύοντας τις δυνατότητες πυρηνικής επίθεσης της Γαλλίας.
Ναυτικός βραχίονας
Ο ναυτικός βραχίονας της γαλλικής Force de Dissuasion, που βασίζεται πλέον στα πυρηνικά υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων της (SSBN) του γαλλικού ναυτικού, είναι η δεύτερη ενεργή πτυχή της πυρηνικής αποτρεπτικής ικανότητας της Γαλλίας. Ξεκίνησε με την είσοδο σε υπηρεσία των πυρηνικών υποβρυχίων κλάσης Le Redoutable τον Δεκέμβριο του 1971. Εξοπλισμένο με 16 βαλλιστικούς πυραύλους μέσου βεληνεκούς M1, παρόμοιους με τους πυραύλους Polaris των ΗΠΑ.
Έκτοτε, η Γαλλία έχει εκσυγχρονίσει σημαντικά τον ναυτικός βραχίονα της, διατηρώντας μια δύναμη τεσσάρων υποβρυχίων κλάσης Le Triomphant, με ένα πάντα σε περιπολία. Η εισαγωγή των υποβρυχίων σε υπηρεσία «έφερε» επίσης τον πύραυλο M51, παρόμοιο με το αμερικανικό Trident II.
Επιπλέον, η Γαλλική Ναυτική Αεροπορία, η οποία χρησιμοποιεί αεροσκάφη με πυρηνικά όπλα από το 1962, συμπληρώνει τον ναυτικός βραχίονα. Αεροσκάφη όπως το Etendard με τις βόμβες AN-52, τα Super Etendard και τα Rafale (τα μόνα ενεργά πλέον), οπλισμένα πυρηνικούς πυραύλους ASMP(-A), ολοκληρώνουν το γαλλικό πυρηνικό οπλοστάσιο.
Χερσαίος βραχίονας
Ο χερσαίος βραχίονας της γαλλικής «πυρηνικής τριάδας», ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1971, χρησίμευσε ως βασικός πυλώνας της στρατηγικής αμυντικής στρατηγικής της Γαλλίας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αποτελούμενος αρχικά από 18 βαλλιστικούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς S2 σε σιλό, που βρίσκονταν στη γαλλική αεροπορική βάση Saint Christol Albion, αυτό το οπλοστάσιο ήταν στρατηγικά τοποθετημένο για να αποτρέψει πιθανή επιθετικότητα από τη Σοβιετική Ένωση και τους συμμάχους της. Συμπληρωμένο από κινητούς πυραύλους Pluton και Hadès μικρού βεληνεκούς, αυτός ο χερσαίος βραχίονας παρείχε μια ικανότητα ταχείας απάντησης, σε μια εισβολή του Σοβιετικού Συμφώνου της Βαρσοβίας στη Δυτική Γερμανία.
Ωστόσο, με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Γαλλία προσάρμοσε την πυρηνική στρατηγική της. Η Γαλλία αποφάσισε την απόσυρση των πυραύλων Pluton και Hadès στη δεκαετία του 1990 και την επακόλουθη αποσυναρμολόγηση όλων των κινητών επίγειων πυρηνικών πυραύλων. Το κλείσιμο της τοποθεσίας των IRBM S3 στο Plateau d’Albion το 1999 σηματοδότησε την κατάργηση του χερσαίου βραχίονα της γαλλικής Force de dissuasion.
Σύνοψη
Η Γαλλία βασίζεται στα πυρηνικά όπλα ως μέσο αποτροπής απέναντι σε οποιαδήποτε επίθεση, είτε αυτή είναι συμβατική ή πυρηνική και είναι η 4η μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη. Η αρχή της Force de dissuasion ξεκινάει από τα πρώτα στάδια του Ψυχρού Πολέμου με την Force de Frappe. Πλέον η Γαλλία βασίζεται στα πυρηνικά όπλα που μπορούν να φέρουν τα αεροσκάφη Rafale και τα υποβρύχια κλάσης Le Triomphant και δεν έχει πλέον συστήματα ικανά να φέρουν πυρηνικές κεφαλές στην ξηρά.
Για περισσότερα άρθρα του Βασίλης Κ.
Copyright: NEMESIS HD (NEMESISHD.GR) – Απαγορεύεται η αντιγραφή του κειμένου χωρίς άδεια – Χρησιμοποιήστε την κοινοποίηση
