Είναι πλέον κοινώς αποδεκτό ότι για τα επόμενα χρόνια τα UAV θα αρχίσουν να παίζουν ακόμη πιο σημαντικό ρόλο. Μπορεί να μην είναι ακόμα στο σημείο να αντικαταστήσουν πλήρως ολοκληρωμένα συστήματα όπως μαχητικά αεροσκάφη ή ελικόπτερα αλλά σίγουρα μπορούν να τα υποστηρίξουν.
Μη-επανδρωμένα σε ναυτικές επιχειρήσεις
Ένας τομέας στον οποίο σίγουρα τα UAV μπορούν να προσφέρουν είναι αυτός των ναυτικών επιχειρήσεων.
Υπάρχει πλέον η τάση, τόσο από το δικό μας αλλά και ξένα ναυτικά, τα “μεγάλα” ελικόπτερα να “συνοδεύονται” από UAV κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (VTOL).
Ναυτικά όπως το γαλλικό, θα εφοδιάσουν τις φρεγάτες FDI με το VSR700 της Airbus. Ενώ στην άλλη μεριά του Ατλαντικού οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει στην μεγαλύτερη πλατφόρμα των MQ-8.
Πάνω σε αυτές τις δύο επιλογές και τις δυνατότητές τους θα αναφερθούμε παρακάτω.
Η αρχή που έχει γίνει στο Πολεμικό Ναυτικό
Πριν πάμε όμως στην ανάλυση των παραπάνω επιλογών, πρέπει να αναγνωρίσουμε στο ΠΝ και την ηγεσία του ότι ήδη γίνονται βήματα για την ενσωμάτωση αυτών των μέσων.
Έχουν ήδη εξεταστεί συστήματα όπως το S-100 Camcopter της Scheibel και το A900. Το τελευταίο το έχουμε ήδη δει με τα ελληνικά διακριτικά με 5 μονάδες να έρχονται για το ΠΝ.
Το VSR700 της Airbus
Το VSR700 αν και μικρό σε μέγεθος είναι μία πολύ καλή επιλογή για την Ελλάδα. Μπορεί να εκτελέσει αποστολές όλου του φάσματος, από επιτήρηση μέχρι και κρούση.
Αρχικά, προσφέρεται μεγάλη γκάμα επιλογών ως προς το κομμάτι των ηλεκτρονικών. Είναι δυνατή η εγκατάσταση ηλεκτροπτικού MX-15 της L3 Harris, του ευρυγώνιου οπτικού αισθητήρα ViDAR της Sentinel ή το E/O Minipod της Rafael.
Στον φόρτο του μπορούν συμπεριληφθούν τόσο κατευθυνόμενα βλήματα Brimstone και MMP/Akeron της MBDA αλλά και φορείς ηχοσημαντήρων για ανθυποβρυχιακές επιχειρήσεις (ASW).
Τέλος είναι δυνατό να εξοπλιστεί και με AESA 3D ραντάρ πάλι της MBDA ενώ μπορεί να διασυνδεθεί άμεσα με το ΣΔΜ (CMS) του πλοίου.
Με την Γαλλία να το διαλέγει για τις δικές της FDI θα το έκανε μία χαμηλού ρίσκου, plug and play, επιλογή και για εμάς.
Οικογένεια MQ-8
Αυτή την στιγμή το Αμερικανικό Ναυτικό χρησιμοποιεί 2 τύπους, MQ-8B κα MQ-8C Fire Scout για να καλύπτει τις ανάγκες του. Και οι δύο τύποι έχουν δει δράση σε διάφορα σημεία του κόσμου, από το Αφγανιστάν μέχρι και τις ακτές της Αφρικής.
Το MQ-8B μπορεί να φέρει οπλισμό (Hellfire,GBU-54 Viper Strike και APKWS II) για αποστολές κρούσης ενώ μπορεί να δεχτεί και προσαρμοσμένα κιτ αποστολών.
Εκτός του αναμενόμενου Ε/Ο της L3 Harris, μπορεί να εξοπλιστεί με ραντάρ, εξοπλισμό SIGINT (Signal Inteligence) καθώς και με κιτ εντοπισμού ναρκών.
MQ-8C
Από την άλλη υπάρχει το πιο σύγχρονο MQ-8C Fire Scout. Με βάση την εμπειρία πάνω στο MQ-8B, η Northrop Grumman ανέπτυξε μία νέα έκδοση.
Χρησιμοποιεί ως βάση το μεγαλύτερο Bell 407 ενώ έχει και 2 με 3 φορές μεγαλύτερη αυτονομία. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα δύο δεν υπάρχουν προδιαγραφές για οπλισμό. Αντί για αυτό έχει δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα ηλεκτρονικά που φέρει.
Κύριος ρόλος του θα είναι η συλλογή πληροφοριών (ISR) καθώς και η βοήθεια που θα δίνει στα SH-60/MH-60 στο ανθυποβρυχιακό κομμάτι.
Ενώ πολλά συστήματα παραμένουν κοινά με το MQ-8B, αποφασίστηκε η εγκατάσταση νέου ραντάρ (AN/ZPY-8) το οποίο ίσως εφοδιάσει και τα προηγούμενα μοντέλα.
Επίλογος
Όπως αναφέρθηκε και στην αρχή, τα VTOL UAV σίγουρα ήρθαν για να μείνουν. Η συνέχεια της εξέλιξής τους είναι σίγουρη και δεν πρέπει να λείπουν από το Πολεμικό Ναυτικό.
Μπορούν προσφέρουν με οποιοδήποτε, τόσο με την συλλογή πληροφορίων, με την κρούση αλλά και σε αποστολές εν καιρό ειρήνης όπως αυτές έρευνας και διάσωσης ή επιτήρησης των θαλάσσιων συνόρων.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα του Βασίλης Κ.
Copyright: Απαγορεύεται η αντιγραφή του κειμένου χωρίς άδεια απο το NEMESIS HD.
