Το πολυβόλο MG3, άμεσος απόγονος του θρυλικού MG42 από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτελεί ένα από τα κορυφαία πολυβόλα διαθέσιμα στον Ελληνικό Στρατό. Το MG3 αποτελεί απόδειξη της γερμανικής μηχανικής στον στρατιωτικό εξοπλισμό ενώ όπως και ο «πρόγονός» του έχει αποκτήσει και αυτό ανάλογη φήμη.
Η ανάπτυξη του MG3
Η ανάπτυξη του MG3 είναι βαθιά βασισμένη στο MG42, ένα πολυβόλο που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στα πεδία των μαχών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το MG42 φημιζόταν για τον εξαιρετικό ρυθμό βολής, την αξιοπιστία και τη λειτουργική του απλότητα. Ο σχεδιασμός του ήταν ένα θαύμα της μηχανικής εν καιρώ πολέμου, δίνοντας έμφαση στην ταχύτητα παραγωγής και στην ευκολία συντήρησης.
Από το MG42 στο MG3: Η Εξέλιξη
Στον απόηχο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία αντιμετώπισε το έργο της ανοικοδόμησης των στρατιωτικών της δυνατοτήτων. Η διαίρεση της Γερμανίας σε Ανατολική και Δυτική έφερε ευδιάκριτες προκλήσεις, με τη Δυτική Γερμανία, ειδικότερα, να επικεντρώνεται στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών της.
Το MG3 σχεδιάστηκε σε αυτό το πλαίσιο στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Σχεδιάστηκε ως μια αναβαθμισμένη έκδοση του MG42, τροποποιημένη για να φιλοξενεί το φυσίγγιο 7,62×51 χιλιοστών του NATO.
Το MG1, το πρώτο πολυβόλο μετά το MG42
Μετά την ολοκλήρωση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Σοβιετικοί απέκτησαν τα σχέδια και δεδομένα για το MG42. Αυτά τα έγγραφα βρήκαν τελικά τον δρόμο τους προς την Τσεχοσλοβακία και τη Γιουγκοσλαβία. Σε απάντηση, η Rheinmetall της Δυτικής Γερμανίας ανέλαβε το έργο της αντίστροφης μηχανικής του MG42 για τη δημιουργία νέων πολυβόλων.
Η πρώτη από αυτές τις παραλλαγές, το MG1, που σχεδιάστηκε για το φυσίγγιο 7,62×51 mm του ΝΑΤΟ, ξεκίνησε την παραγωγή το 1958 στις εγκαταστάσεις της Rheinmetall, καλύπτοντας τις απαιτήσεις της Bundeswehr. Αυτό το μοντέλο αναβαθμίστηκε σύντομα στο MG1A1 (αναφέρεται επίσης ως MG42/58), με βελτιώσεις όπως μια κάννη με επένδυση χρωμίου και σκοπευτικά κατάλληλα για τα πυρομαχικά του ΝΑΤΟ.
Οι επακόλουθες εξελίξεις οδήγησαν στη δημιουργία του MG1A2 (ή MG42/59), που είναι αξιοσημείωτο για το βαρύτερο μηχανισμό του, το οποίο μείωσε τον ρυθμό βολής σε 700–900 βολές ανά λεπτό. Αυτή η έκδοση ενσωμάτωσε επίσης βελτιώσεις όπως την συμβατότητα τόσο με τις γερμανικές ταινίες πυρομαχικών Patronengurt DM1 όσο και με τις αμερικανικές ταινίες πυρομαχικών M13. Περαιτέρω βελτιώσεις σε διάφορα εξαρτήματα, συμπεριλαμβανομένης της φλογοκρύπτης και του δίποδα, οδήγησαν στην ανάπτυξη του MG1A3.
Ταυτόχρονα, τα υπάρχοντα MG42 από την εποχή του πολέμου, που αρχικά είχαν σχεδιαστεί για το Mauser 7,92×57mm, μετατράπηκαν ώστε να χρησιμοποιούν το φυσίγγιο ΝΑΤΟ 7,62×51mm και μετονομάστηκαν σε MG2.
Το αποκορύφωμα αυτής της εξελικτικής διαδικασίας ήταν η εισαγωγή του MG3 το 1968. Αυτό το μοντέλο διακρίθηκε με έναν βελτιωμένο μηχανισμό τροφοδοσίας, εξοπλισμένο με μηχανισμό συγκράτησης ταινίας πυρομαχικών, μαζί με την προσθήκη ενός αντιαεροπορικού σκοπευτικού και ενός νέου γεμιστήρα.
Ο τρόπος λειτουργείας του MG3
Το MG3 λειτουργεί με την παλινδρομική κίνηση κίνηση των κινητών μερών, με αυτά να κινούνται προς τα πίσω με την βοήθεια των αερίων από την πυροδότηση των φυσιγγίων και επαναφορά των μερών στην αρχική τους θέση με την χρήση επανατατικού ελατηρίου.
Ο μηχανισμός πυροδότησης του MG3 είναι σχεδιασμένος μόνο για βολή κατά ρυπάς. Πυροδοτείται από ένα ανοιχτό κλείστρο, επιτρέποντας την αποτελεσματική ψύξη μεταξύ των βολών. Ο ρυθμός βολής μπορεί να ρυθμιστεί χρησιμοποιώντας διαφορετικά ελατήρια ανάκρουσης, με τα βαρύτερα να επιβραδύνουν τη δράση λόγω της αυξημένης ενέργειας ανάκρουσης που απαιτείται για να ξεπεραστεί η αδράνεια.
Η τροφοδοσία πραγματοποιείται από την αριστερή πλευρά μέσω ενός μπλοκ τροφοδοσίας χρησιμοποιώντας είτε μεταλλικές ταινίες πυρομαχικών Patronengurt DM1 50 φυσιγγίων είτε ταινίες M13 ή DM6. Στο ρόλο του ελαφρού πολυβόλου, το MG3 μπορεί να εξοπλιστεί με μια ζώνη 100 φυσιγγίων που στεγάζεται σε ένα τυμπανοειδή γεμιστήρα, προσαρτημένο στην αριστερή πλευρά του δέκτη.
Οι εκδόσεις του πολυβόλου
Από την ανάπτυξη του MG1 μέχρι τις νεότερες εκδόσεις του MG3 έχουν αναπτυχθεί διαφορετικές εκδόσεις του πολυβόλου, τόσο ως στάδια της ανάπτυξής του αλλά και για την παραγωγή του από άλλες χώρες. Οι κυριότερες από αυτές τις εκδόσεις είναι:
- MG1: Παραλλαγή του MG42, με πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό την τροποποίηση για χρήση του φυσιγγίου 7,62×51 mm ΝΑΤΟ.
- MG1A1 (MG 42/58): MG1 αλλά με σκοπευτικά κατάλληλα βαθμονομημένα για τον νέο φυσίγγιο.
- MG1A2 (MG 42/59): Παραλλαγή MG 1A1 με καλύτερη αξιοπιστία και χαμηλότερο ρυθμό βολής.
- MG1A3
- MG1A4: Παραλλαγή MG 1 για χρήση σε οχήματα.
- MG1A5: Τα MG1A3 που μετατράπηκαν σε πρότυπο MG1A4.
- MG2: Ονομασία για όλα τα MG42 που θα μετατράπηκαν σε 7,62×51 χιλιοστά ΝΑΤΟ.
- MG3
- MG3E: Παραλλαγή MG3 μειωμένου βάρους (περίπου 1,3 κιλά ελαφρύτερο).
- MG3A1: παραλλαγή MG3 για χρήση σε οχήματα.
- MG3 KWS: Έκδοση του MG3 ως ενδιάμεση λύση μέχρι την έλευση του HK121/MG5
- MG 42/59: Ιταλική παραλλαγή παραγωγής Beretta.
- Ksp m/94: Σουηδική παραλλαγή με το φυσίγγιο NATO 7,62×51 mm. Χρησιμοποιείται κυρίως ως δευτερεύων οπλισμός στο Stridsvagn 122.
Το MG3 στον Ελληνικό Στρατό
Το MG3 είναι ένα από το πιο πολυάριθμα πολυβόλα στην διάθεση του Ελληνικού Στρατού. Χρησιμοποιείται τόσο ως κομμάτι του οπλισμού ομάδων πεζικού, συνήθως σε τρίποδες αλλά και ως δευτερεύον οπλισμός σε οχήματα. Τα MG3 εξοπλίζουν τα άρματα μάχης Leopard 1 και Leopard 2, τα γερμανικής προέλευσης αυτοκινούμενα πυροβόλα PzH-2000GR και M109GEA αλλά και τροχοφόρα οχήματα αναγνώρισης M1117 σε έστορες στην οροφή του πύργου.
Για περισσότερα άρθρα του Βασίλης Κ.
Απαγορεύεται η αντιγραφή χωρίς άδεια του NEMESIS HD.