Τους τελευταίους μήνες έχει ανοίξει ξανά η συζήτηση γύρω από το θέμα των μεταγωγικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας, με το C-390 της Embraer να διεκδικεί το πιθανό συμβόλαιο. Κατασκευής της βραζιλιάνικης Embraer, το C-390 έχει αναδειχθεί ως ένα από τα πλέον αξιόλογα μεταγωγικά της κατηγορίας του και κοντράρει «στα ίσα» το C-130.
Η είσοδος της Embraer στο χώρο των μεταγωγικών
Το 2006, η Embraer ξεκίνησε μια μελέτη για ένα μεταγωγικό αεροσκάφος με διαστάσεις παρόμοιες με το Lockheed C-130 Hercules, εξετάζοντας τη χρήση κινητήρων τζετ. Μέχρι τον Απρίλιο του 2007, η Embraer ανακοίνωσε δημόσια την ανάπτυξη ενός μεταγωγικού μεσαίου μεγέθους, που ονομάστηκε C-390, το οποίο θα ενσωματώνει τεχνολογικές λύσεις από τη σειρά E-Jet και διαθέτει πίσω ράμπα για ευέλικτο χειρισμό φορτίου.
Μέχρι τον Μάρτιο του 2008, η κυβέρνηση της Βραζιλίας δέσμευσε περίπου 60 εκατομμύρια R$ (που ισοδυναμούν με 33 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για την αρχική ανάπτυξη του αεροσκάφους, ενώ οι διαπραγματεύσεις ήταν σε εξέλιξη για μια αρχική σύμβαση αγοράς από την Πολεμική Αεροπορία της Βραζιλίας. Στη συνέχεια, το Κογκρέσο της Βραζιλίας διέθεσε 800 εκατομμύρια R$ (440 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) για το έργο, υποστηρίζοντας την ανάπτυξή του.
Η ανάπτυξη του C-390
Η Embraer εξασφάλισε συμβόλαιο 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη και την κατασκευή δύο πρωτοτύπων τον Απριλίου του 2009. Η έναρξη του προγράμματος εισήγαγε έναν εντελώς νέο σχεδιασμό για την άτρακτο, τα φτερά και την επιλογή κινητήρα. Ο επιλεγμένος κινητήρας τζετ επέδειξε ανθεκτικότητα στην κατάποση σκόνης, ένας κρίσιμος παράγοντας δεδομένης της ευαισθησίας των άκρων της προπέλας σε ζημιές στο έδαφος ενώ τελικά δεν διατηρήθηκε το σχέδιο φτερών του πολιτικού E-190 λόγω της πολύ μικρής του επιφάνειας.
Το πρόγραμμα ανάπτυξης της Embraer είχε ως στόχο την παράδοση του πρώτου πρωτότυπου μέχρι τα τέλη του 2014 ενώ τον Ιούλιο του 2010, η βραζιλιάνικη Πολεμική Αεροπορία εξέφρασε την πρόθεσή της να αποκτήσει 28 C-390. Το πρώτο πρωτότυπο βγήκε από την γραμμή παραγωγής το 2014 με την πρώτη του πτήση το 2015.
Η εισαγωγή σε υπηρεσία με την Πολεμική Αεροπορία της Βραζιλίας έγινε το 2019 μετά από 3 χρόνια δοκιμών σε έδαφος και αέρα, με ένα σύνολο σχεδόν 2.000 ωρών πτήσης από τα δύο πρωτότυπα C-390. Η πλήρης επιχειρησιακή ετοιμότητα του C-390 κηρύχθηκε τον περασμένο Μάρτιο.
Οι δυνατότητες του C-390
Το C-390 Millennium διαθέτει ευέλικτο σχεδιασμό που επιτρέπει γρήγορη προσαρμογή για διαφορετικούς ρόλους αποστολής, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Το πιλοτήριο διαθέτει head-up displays, βελτιωμένο σύστημα όρασης με τέσσερις κάμερες και εμπορικά (off the shelf) avionics, τα Rockwell Collins Pro Line Fusion.
Παράλληλα διαθέτει sidesticks τεχνολογίας fly by wire, μειώνοντας τον φόρτο εργασίας του πληρώματος. Είναι εξοπλισμένο με συστήματα Inertial Navigation System (INS), GPS και Σύστημα Αποφυγής Σύγκρουσης (TCAS). Για αυτοπροστασία, εγκαθίσταται μια σουίτα υπέρυθρων αντίμετρων που παρέχεται από την Elbit Systems.
Το αεροσκάφος μπορεί να αναλάβει αποστολές ανεφοδιασμού κατά τη διάρκεια της πτήσης μέσω δύο τοποθετημένων στα φτερά «καλαθιών», παρέχοντας καύσιμο με ρυθμό έως και 1.500 λίτρα ανά λεπτό από συνολική χωρητικότητα καυσίμου 35 τόνων. Αυτό το κάνει ικανό να ανεφοδιάζει εν πτήση τα Rafale και Mirage 2000-5 της Πολεμικής Αεροπορίας όχι όμως τα F-16, υπάρχει όμως προοπτική εγκατάστασης και συστήματος boom με την συνεργασία της L3Harris για την προώθηση του KC-390 στην αγορά των ΗΠΑ. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως είναι ικανό να φέρει και ατρακτίδια στόχευσης στα φτερά όπως το Litening.
Τροφοδοτούμενο από ένα ζεύγος κινητήρων turbofan IAE V2500-E5. Ο εξοπλισμός προσγείωσης του αεροσκάφους, με ελαστικά χαμηλής πίεσης, διευκολύνει τις λειτουργίες σε μαλακές ή μη ασφαλτοστρωμένες επιφάνειες, συμπεριλαμβανομένων των αυτοσχέδιων αεροδιαδρόμων.
Με ταχύτητα 0,8 Mach, το C-390 εξασφαλίζει αποτελεσματική μεταφορά ωφέλιμων φορτίων με υψηλή ταχύτητα, ξεπερνώντας άλλα αεροσκάφη στην αγορά μεσαίων αερομεταφορέων. Επιπλέον, μπορεί να επιτύχει έναν ελεγχόμενο ρυθμό καθόδου 9.000 ft/min στη μέγιστη ενδεικνυόμενη ταχύτητα αέρα των 300 kn (560 km/h).
Ο χώρος μεταφοράς φορτίου. προσβάσιμος μέσω μιας πίσω ράμπας, φιλοξενεί ποικίλα ωφέλιμα φορτία, συμπεριλαμβανομένων έως δύο τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού (ΤΟΜΠ) M113, ένα τροχοφόρο όχημα Boxer ή ένα ελικόπτερο Sikorsky UH-60. Επίσης μπορεί να μεταφέρει έως 80 στρατιώτες ή 66 αλεξιπτωτιστές με πλήρη εξοπλισμό και είναι ικανό για ρίψεις από αέρος φορτίων έως 42.000 λιβρών (19 τόνοι).
Εμπορική επιτυχία έναντι του C-130J
Τόσο για τις ανάγκες της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και σε διαγωνισμούς άλλων χωρών το C-390 έχει έρθει αντιμέτωπο με την νεότερη έκδοση των γνωστών σε εμάς C-130, το C-130J. Μπορεί ακόμα το C-390 να μην έχει βρει τον τεράστιο αριθμό που έχει το C-130 όμως ο σταθερός ρυθμός με τον οποίο «κατακτά» νέους χρήστες – και ειδικά εντός ΝΑΤΟ – είναι αξιοσημείωτος. Αυτά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν όμως πως το C-130J είναι «άχρηστο» ή πως το C-390 επειδή δεν έχει την «ιστορία» του C-130 πρέπει να το «σνομπάρουμε».
Αυτή την στιγμή, οι χώρες που έχουν στην κατοχή τους ή έχουν αγοράσει το C-390 είναι η Βραζιλία, η Πορτογαλία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία, η Αυστρία και η Σαουδική Αραβία ενώ πιθανή είναι η αγορά του αεροσκάφους επίσης από την Σουηδία καθώς και από άλλες χώρες του Κόλπου και της Ασίας ενώ προφανώς η Embraer πιέζει ώστε και η Ελληνική να το διαλέξει αντί του C-130J.
Συνοπτικά
Το C-390 είναι σίγουρα ένα πολύ αξιόλογο μεταγωγικό αεροσκάφος το οποίο σιγά σιγά αναδεικνύεται ως ένα από τα καλύτερα της κατηγορίας του και μπορεί να κοντράρει το C-130, μάλιστα υπερτερώντας σε κάποιους τομείς όπως αυτός του κόστους και της ταχύτητας. Όσον αφορά την Πολεμική Αεροπορία, δεν είναι ακόμα βέβαιο ποιο αεροσκάφος θα είναι το επόμενο μεταγωγικό που θα αποκτήσει, όμως, δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια «λάθος επιλογή» μεταξύ των προσφερόμενων.
Για περισσότερα άρθρα του Βασίλης Κ.
Απαγορεύεται η αντιγραφή χωρίς άδεια του NEMESIS HD – Χρησιμοποιήστε την κοινοποίηση.
