Σχέδιο Βαριοπούλα ονομάζεται το σχέδιο πραξικοπήματος στην Τουρκία οι απαρχές του οποίου χρονολογούνται το 2003, και το οποίο θα εκτυλίσσονταν ως αντίδραση του στρατιωτικού κατεστημένου έναντι του ισλαμικού κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ταγίπ Ερντογάν το οποίο είχε έρθει στην εξουσία.
Ο τότε Διοικητής της πρώτης στρατιάς, στρατηγός Τσετίν Ντογκάν, ο οποίος ετοίμασε και διηύθυνε σεμινάριο στο οποίο παρουσιάστηκε η “Βαριοπούλα”, κατηγορήθηκε για την προετοιμασία σχεδίου πραξικοπήματος και ότι πρόβαρε το πραξικόπημα σε σεμινάριο του Τουρκικού στρατου.
Οι πρώτες πληροφορίες για τη “Βαριοπούλα” αποκαλύφθηκαν από την τουρκική εφημερίδα Taraf, σύμφωνα με τα στοιχεία της οποίας το σχέδιο του πραξικοπήματος βασιζόταν στην ανατίναξη 2 τζαμιών στην Κωνσταντινούπολη και την δημιουργία κατηγοριών εναντίον της Ελλάδας για τουρκικό μαχητικό το οποίο θα καταρρίπτονταν στο Αιγαίο.
Στη συνέχεια, με την αναταραχή που θα επικρατούσε θα δημιουργούνταν οι συνθήκες για παρέμβαση του στρατού και επιβολή δικτατορίας, ενώ φαίνεται πως συμπεριλαμβάνονταν και απόβαση τουρκικών δυνάμεων σε ελληνικά νησιά.
Ο Ερντογάν κατηγόρησε αμεσα τον Γκιουλέν οτι βρίσκοταν πίσω απο το σχέδιο του πραξικοπήματος παρα οτι τότε ηταν συμμαχός του
Ο σχεδιασμός:
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο. η «Βαριοπούλα» είχε προγραμματιστεί να διεξαχθεί σε 5 στάδια:
- Το πρώτο στάδιο κατά το οποίο θα πραγματοποιούνταν οι δραστηριότητες πληροφόρησης.
- Το δεύτερο στάδιο θεωρείται ότι είναι η διαδικασία προετοιμασίας του εδάφους για στρατιωτική επέμβαση. Όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο, η δεύτερη φάση που περιελάμβανε τέσσερα υποσχέδια τα οποία θα δημιουργούσαν τις απαραίτητες συνθήκες στόχευε να κηρύξει στρατιωτικό νόμο στην Κωνσταντινούπολη και τις γύρω περιοχές που στηρίζονται κυρίως στην πρώτη στρατιά.
- Το τρίτο στάδιο είναι αυτό στο οποίο κηρύσσεται η στρατιωτική επέμβαση.
- Το τέταρτο στάδιο είναι η ανάληψη της εκτελεστικής εξουσίας από την «Κυβέρνηση Εθνικής Συναίνεσης».
- Το πέμπτο και τελευταίο στάδιο είναι οι «εκλογές»
Για τη δεύτερη φάση της επιχείρησης, υποβλήθηκαν διάφορες προτάσεις για το πού θα έπρεπε να γίνει η απόβαση των τουρκικών δυνάμεων.
Μία από τις προτάσεις ήταν η Λέρος, για την οποία όμως φαίνεται να υπήρξαν δεύτερες σκέψεις, διότι απαιτούσε μεγάλο αριθμό δυνάμεων των οποίων η συγκέντρωση μπορεί γινόταν αντιληπτή από την ΕΥΠ.
Προς αποφυγή αυτού του ενδεχομένου, προτάθηκε η απευθείας μεταφορά ειδικών δυνάμεων από την Ανατολή με ελικόπτερα και υποστήριξη της επιχείρησης από την αεροπορία, ενώ μια άλλη πρόταση ήταν η απόβαση να γίνει στις Οινούσσες, με το σκεπτικό ότι βρίσκονται σε κομβική γεωγραφική θέση και θα προσέφεραν σημαντικό πλεονέκτημα για αποκοπή και της Χίου.
Στις δίκες που ακολούθησαν οι κατηγορούμενοι στρατηγοί παραδέχτηκαν τις κατηγορίες, δήλωσαν όμως, πως το σενάριο ήταν εντελώς υποθετικό και αποτελούσε αποκλειστικά άσκηση για το στρατιωτικό σεμινάριο των ανωτάτων αξιωματικών.
Η Συνέχεια για το χερσαίο κομμάτι (Balyoz) σύντομα.