Το Arrow 3 είναι ένα αντιβαλλιστικό σύστημα που αναχαιτίζει πυραύλους έξω από την ατμόσφαιρα, κοινής ανάπτυξης και παραγωγής των IAI και Boeing. Η ικανότητα αναχαίτισης εκτός της ατμόσφαιρας μειώνει τον κίνδυνο η κεφαλή, τα χημικά ή βιολογικά πολεμικά υλικά ή τα υπολείμματα του πυραύλου να καταλήξουν όντως στο έδαφος της χώρας. Εκτός του Ισραήλ, χρήστης του συστήματος αυτού αναμένεται να γίνει και η Γερμανία μέσω της Ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας Sky Shield για την δημιουργεία μιας «αντιαεροπορικής ομπρέλας» για την Ευρώπη.
Αντιβαλλιστικό σύστημα Arrow Weapon System (AWS)
Με το όνομα Arrow το Ισραήλ καθορίζει μια «οικογένεια» πυραύλων που ανήκουν στο Arrow Weapon System (AWS). Αποστολή τους είναι να εκπληρώσουν την ισραηλινή απαίτηση για ένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας που θα ήταν πιο αποτελεσματικό κατά των βαλλιστικών πυραύλων από το MIM-104 Patriot. Το σύστημα Arrow αποτελείται από τα υπερηχητικά αντιπυραυλικά βλήματα Arrow, Arrow 2 και Arrow 3, τo ραντάρ τεχνολογίας AESA EL/M-2080 “Green Pine”, κέντρο C3I (Command, Control, Communications and intelligence) “Golden Citron” και το κέντρο ελέγχου εκτόξευσης της IAI “Brown Hazelnut”. Το σύστημα είναι κινητό και μπορεί να μετακινηθεί σε άλλες προετοιμασμένες τοποθεσίες.
Arrow 1
Το Arrow 1 λειτούργησε σαν στάδιο που απέδειξε την βιωσημότητα της τεχνολογίας (technology demonstrator) με την πρώτη του δοκιμή να γίνεται το 1990. Οι τρεις πρώτες δοκιμές το 1990 και 1991 δεν ήταν επιτυχημένες. Η πρώτη επιτυχημένη δοκιμή του έγινε το 1992 και για δύο ακόμα χρόνια, μέχρι το 1994 συνεχήστηκαν πιο απαιτητικές δοκιμές έως ότου πιστοποιήθηκε η δυνατότητα του συστήματος να αναχαιτίζει εισερχόμενους πυραύλους.
Arrow 2
Το 1995 ξεκίνησαν οι δοκιμές του Arrow 2 και μέχρι το 1999 όπου έγινε η τελική, επιτυχημένη, δοκιμή του συστήματος μετά την οποία η Ισραηλινή Αεροπορία (IAF) ενέταξε το σύστημα στην υπηρεσία της. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν αναβαθμίσεις και δοκιμές αυτών των αναβαθμίσεων. Το 2003 δοκιμάστηκε ο Arrow 2 Block 2, το 2007 ο Arrow 2 Block 3 ο οποίος έφερε νέα ηλεκτρονικά συστήματα και μειωμένο κόστος παραγωγής. Από το 2008 μέχρι το 2012 έλαβαν μέρος διάφορες δοκιμές του Arrow 2 Block 4 με τον οποίο αναβαθμίστηκαν οι ικανότητες ιχνηλάτησης του στόχου και η καθοδήγηση κατά διάρκεια της πτήσης (mid-course guidance).
Το 2011, ξεκίνησε η ανάπτυξη του Arrow 2 Block 5. Αυτή η αναβάθμιση στοχεύει να συνδυάσει τις δυνατότητες του Arrow 2 και του Arrow 3 σε ένα ενιαίο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας. Tο Block 5 θα διαθέτει νέους επίγειους και αερομεταφερόμενους αισθητήρες, ένα σύστημα διοίκησης και ελέγχου. Η αναβάθμιση του Block 5 θα ενισχύσει επίσης το ραντάρ Super Green Pine ώστε να συνεργάζεται με το ραντάρ AN/TPY-2 και τα ραντάρ σε αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Αυτή η συνεργασία διασφαλίζει κοινές αμυντικές επιχειρήσεις μεταξύ του Ισραήλ και των ΗΠΑ σε περίπτωση περιφερειακών επιθέσεων.
Arrow 3
Το 2008, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ άρχισαν να αναπτύσσουν το Arrow 3. Αυτή η απόφαση ακολούθησε μια μελέτη από το 2006-2007 που εντόπισε την ανάγκη για ένα upper tier σύστημα πυραυλικής άμυνας του Ισραήλ . Το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του στοιχείου θα ήταν ένας πύραυλος ικανός να αναχαιτίζει εισερχόμενους πυραύλους έξω από την ατμόσφαιρα, που αναπτύχθηκε από κοινού από την IAI και την Boeing.
Το Arrow 3 ήταν επίσημα επιχειρησιακό στις 18 Ιανουαρίου 2017. Λειτουργεί ταχύτερα, σε μεγαλύτερη εμβέλεια και υψηλότερα υψόμετρα από τον προκάτοχό του, Arrow 2, αναχαιτίζοντας πυραύλους κατά τη διάρκεια της διαστημικής τροχιάς τους. Επιπλέον, ο πρόεδρος της Ισραηλινής Διαστημικής Υπηρεσίας πρότεινε ότι το Arrow 3 θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί ως αντιδορυφορικό όπλο, τοποθετώντας το Ισραήλ ανάμεσα στα λίγα έθνη με την ικανότητα να καταρρίπτουν δορυφόρους.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως υπό ανάπτυξη φαίνεται να είναι και η έκδοση Arrow 4 η οποία μάλλον θα έχει δυνατότητες αντιμετώπισης υπέρ-υπερηχιτικών πυραύλων (hypersonic).
Τον Ιούνιο του 2009, η Israel Aerospace Industries (IAI) αποκάλυψε την κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μέθοδο εξωατμοσφαιρικής αναχαίτισης του Arrow 3. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, το Arrow 2, το Arrow 3 χρησιμοποιεί έναν πύραυλο δύο σταδίων που βασίζεται αποκλειστικά στην τεχνολογία hit-to-kill. Το μοναδικό kill vehicle του χρησιμοποιεί έναν πυραυλοκινητήρα με thrust vectoring δυνατότητες και έναν ερευνητή.
Τα βασικά χαρακτηριστικά του Arrow 3 περιλαμβάνουν:
- Δυνατότητα αναχαίτισης βαλλιστικών πυραύλων σε υψόμετρα άνω των 100 χιλιομέτρων και με βεληνεκές πιθανώς της τάξης των 2.400 χιλιομέτρων.
- Πιο γρήγορο και περίπου το μισό βάρος του Arrow 2.
- Δυνατότητα αναχαίτισης πολλαπλών βαλλιστικών πυραύλων (14 ταυτόχρονες εμπλοκές) εντός 30 δευτερολέπτων.
- Μπορεί να εκτοξευθεί και να ανακατευθυνθεί στο διάστημα κατά την αναγνώριση του στόχου.
Sky Shield και Arrow 3 για την Γερμανία
Το European Sky Shield Initiative (ESSI) είναι ένα έργο που στοχεύει στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου ευρωπαϊκού συστήματος αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων αντιβαλλιστικών συστημάτων. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2022, δεκαπέντε ευρωπαϊκές χώρες είχαν ενταχθεί στην πρωτοβουλία υπό την ηγεσία της Γερμανίας, με στόχο την από κοινού προμήθεια συστημάτων αεράμυνας. Όλα τα ιδρυτικά μέλη είναι επίσης μέρος του ΝΑΤΟ και το έργο επιδιώκει να ενισχύσει το Ολοκληρωμένο Σύστημα Αεράμυνας του ΝΑΤΟ.
Ισραηλινοί και Γερμανοί αξιωματούχοι υπέγραψαν συμφωνία για την αγορά από τη Γερμανία του συστήματος Arrow 3. Αυτή η συμφωνία σχεδόν 4 δισεκατομμυρίων ευρώ πρόκειται να είναι η μεγαλύτερη αμυντική σύμβαση του Ισραήλ. Η συμφωνία στοχεύει να ενισχύσει τις δυνατότητες αντιπυραυλικής άμυνας της Γερμανίας υπό το πρίσμα των αυξανόμενων εντάσεων με τη Ρωσία. Με την υπογραφή, θα αποδεσμευτούν 560 εκατομμύρια ευρώ, που είχε προηγουμένως εγκριθεί από το γερμανικό κοινοβούλιο, ωθώντας το Ισραήλ να ξεκινήσει την παραγωγή των πυροβολαρχιών Arrow 3 και αναμένεται να παραδοθούν στη Γερμανία έως το τέλος του 2025.
Για περισσότερα άρθρα του Βασίλης Κ.
Απαγορεύεται η αντιγραφή χωρίς άδεια του NEMESIS HD.
