Στη συνεχώς μεταβαλλόμενη γεωπολιτική σκακιέρα της Μέσης Ανατολής, η προοπτική μιας άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης μεταξύ του Ιράν και των Ηνωμένων Πολιτειών, που μπορεί να πυροδοτηθεί από την κλιμάκωση των εντάσεων με το Ισραήλ και την Γάζα, υπάρχει ως μια όχι και τόσο μακρινή πιθανότητα.
Ο σκοπός αυτού του άρθρου είναι να αναλύσει τον περίπλοκο «ιστό» των επιπτώσεων που θα συνεπαγόταν μια τέτοια υποθετική παρέμβαση, εξετάζοντας την πιθανή συμπεριφορά, τις συνέπειές της και τα ευρύτερα γεωπολιτικά κύματα κρούσης που μπορεί να προκαλέσει ένας τέτοιος πόλεμος.
Καθώς ξεκινάμε αυτό το υποθετικό σενάριο, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους δεκάδες παράγοντες που υπάρχουν – τις ιστορικές εντάσεις, τα στρατηγικά συμφέροντα, τις στρατιωτικές δυνατότητες και τη λεπτή ισορροπία δυνάμεων που καθορίζει την περιοχή. Αυτή η ανάλυση του υποθετικού σεναρίου στοχεύει όχι μόνο να διερευνήσει όλα αυτά αλλά και να φωτίσει την πολυπλοκότητα της λήψης αποφάσεων στην παγκόσμια σκηνή.
Σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν
Η σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν ήταν ταραχώδης και γεμάτη συγκρούσεις εδώ και δεκαετίες. Από την Ιρανική Επανάσταση το 1979, η οποία είδε την ανατροπή του υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ Σάχη και την εγκαθίδρυση μιας Ισλαμικής Δημοκρατίας, τα δύο κράτη βρέθηκαν συχνά σε αντιπαράθεση. Η κρίση ομηρίας στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Τεχεράνη, που διήρκεσε 444 ημέρες από το 1979 έως το 1981, σηματοδότησε ένα σημαντικό χαμηλό σημείο στις διμερείς σχέσεις, οδηγώντας σε μια παρατεταμένη περίοδο αμοιβαίας δυσπιστίας και ανταγωνισμού.
Τα επόμενα χρόνια, οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν το Ιράν με καχυποψία, ανησυχώντας για τις πυρηνικές του φιλοδοξίες, την υποστήριξη σε μαχητικές ομάδες στην περιοχή και τον ρόλο του σε διάφορες περιφερειακές συγκρούσεις. Το Ιράν, από την πλευρά του, έχει συχνά απεικονίσει τις ΗΠΑ ως ιμπεριαλιστική δύναμη, που αναμιγνύεται στις υποθέσεις της Μέσης Ανατολής. Η εμπλοκή των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, σε συνδυασμό με την ακλόνητη υποστήριξή τους στο Ισραήλ, έχουν συνεισφέρει σε αυτή την περίπλοκη σχέση.
Η πυρηνική συμφωνία του 2015, επίσημα γνωστή ως Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης (JCPOA), αντιπροσώπευε μια σύντομη ανάκαμψη των σχέσεων, με τις ΗΠΑ να συμμετέχουν σε πολυμερείς προσπάθειες για τον περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν με αντάλλαγμα την άρση των οικονομικών κυρώσεων.
Ωστόσο, αυτή η ύφεση ήταν βραχύβια.
Η απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία υπό την κυβέρνηση Τραμπ το 2018 σηματοδότησε την επιστροφή σε αυξημένες εντάσεις, επαναφέροντας τις κυρώσεις και πυροδότησε μια σειρά από επεισόδια που έφεραν τα δύο κράτη στο χείλος της άμεσης σύγκρουσης.
Αυτό το ιστορικό πλαίσιο θέτει το υπόβαθρο για το υποθετικό μας σενάριο, όπου οι ΗΠΑ θα πρέπει να επιλέξουν εάν θα εμπλακούν στρατιωτικά με το Ιράν στον απόηχο της αυξημένης επιθετικότητας του κατά του Ισραήλ. Αυτή η απόφαση, που έχει τις ρίζες της σε μια περίπλοκη ιστορία προηγούμενων αλληλεπιδράσεων και στρατηγικών συμφερόντων, δεν θα γινόταν επιπόλαια.
Πριν δούμε όμως την εμπλοκή των ΗΠΑ θα πρέπει να δούμε τους λόγους μιας τέτοιας παρέμβασης του Ιράν κατά του Ισραήλ
Γιατί απειλεί με Πόλεμο το Ιράν το Ισραήλ;
Στην περίπλοκη κατάσταση στη Μέση Ανατολή, η ήττα της Χαμάς στη Γάζα θα μπορούσε να προκαλέσει μια αλυσίδα γεγονότων που θα οδηγήσουν σε μια άνευ προηγουμένου κλιμάκωση. Μεταξύ των πιθανών επιπτώσεων είναι η απόφαση του Ιράν να εξαπολύσει επίθεση κατά του Ισραήλ κάτι το οποίο έχει απειλήσει ότι θα πραγματοποιήσει αρκετές φορές. Μια τέτοια κίνηση, είναι γεμάτη κινδύνους και συνέπειες για όλες τις πλευρές.
Στρατιωτική επιλογή Ιράν
Η απόφαση του Ιράν να επιτεθεί εναντίον του Ισραήλ, στον απόηχο της ήττας της Χαμάς, μπορεί να θεωρηθεί ως μια στρατηγική τοποθέτηση για λόγους περιφερειακής επιρροής και δυναμικής απέναντι στα Ισλαμικά κράτη και υπάρχουν και πιο συγκεκριμένοι λόγοι που θα σας παρουσιάσουμε αμέσως τώρα:
- Υπερασπιστής της Παλαιστίνης: Το Ιράν έχει από καιρό τοποθετηθεί ως υπέρμαχος των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων και αντίπαλος του Ισραήλ. Η υποστήριξη της Χαμάς είναι μέρος αυτής της ευρύτερης ιδεολογικής στάσης. Σε περίπτωση ήττας της Χαμάς, το Ιράν μπορεί να αισθανθεί υποχρεωμένο να ενεργήσει για να διατηρήσει την εικόνα του ως σταθερός σύμμαχος της παλαιστινιακής υπόθεσης. Αυτό δεν αφορά μόνο την περιφερειακή πολιτική. Πρόκειται για την ταυτότητα και τη θέση του Ιράν στον ισλαμικό κόσμο.
- Εσωτερική ενότητα μέσω εξωτερικών συγκρούσεων: Στο εσωτερικό, το Ιράν αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών κυρώσεων και της εσωτερικής διαφωνίας για το αυταρχικό καθεστώς που υπάρχει ειδικά με τους ισλαμικούς νόμους. Η εμπλοκή σε μια εξωτερική σύγκρουση μπορεί συχνά να χρησιμεύσει ως ενωτική δύναμη, συσπειρώνοντας το κοινό γύρω από τη σημαία και αποσπώντας την προσοχή από εσωτερικά ζητήματα. Η ηγεσία στην Τεχεράνη μπορεί να υπολογίσει ότι μια τολμηρή κίνηση εναντίον του Ισραήλ θα μπορούσε να ενισχύσει την εθνική ενότητα και να εδραιώσει τη δική της θέση.
- Επίδειξη δύναμης: Στρατιωτικά, το Ιράν έχει επενδύσει σημαντικά στην τεχνολογία πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και drone. Η επίθεση στο Ισραήλ όχι μόνο θα έδειχνε αυτές τις ικανότητες αλλά θα λειτουργούσε και ως αποτρεπτικός παράγοντας, σηματοδοτώντας την ετοιμότητα του Ιράν να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του στην περιοχή.
- Δημιουργία προηγουμένου: Για το Ιράν, το χτύπημα του Ισραήλ ως αντίποινα για την ήττα της Χαμάς θα μπορούσε να σημαίνει δημιουργία προηγούμενου. Είναι ένα μήνυμα προς την περιοχή και τον κόσμο: οι ενέργειες κατά των συμμάχων ή των συμφερόντων του Ιράν δεν θα μείνουν αναπάντητες.
Στρατιωτική απάντηση του Ισραήλ
Αντιμέτωπο με το ευρύ φάσμα της ιρανικής επιθετικότητας όπως χαρακτηρίζει τις ενέργειες του Ιράν στην Μέση Ανατολή, το Ισραήλ θα πρέπει να διαλέξει πως θα απαντήσει μέσα από μια σύνθετη σειρά στρατηγικών επιλογών, εξισορροπώντας τις άμεσες ανάγκες ασφάλειας με μακροπρόθεσμους γεωπολιτικούς προβληματισμούς.
- Μέτωπο Πληροφοριών: Το σημαντικότερο στην απάντηση του Ισραήλ θα ήταν η ενίσχυση των προσπαθειών μέσω των Μυστικών Υπηρεσίων του. Μέσω της Μοσάντ, το Ισραήλ θα επιδιώξει να προλάβει και να διακόψει πιθανές ιρανικές επιθέσεις, συλλέγοντας πληροφορίες και εκτελώντας ασσύμετρες αποστολές.
- Διπλωματικά κανάλια: Στο διπλωματικό μέτωπο, το Ισραήλ πιθανότατα θα εντείνει τις προσπάθειες για να συγκεντρώσει διεθνή υποστήριξη, ιδιαίτερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους ευρωπαίους συμμάχους. Υπογραμμίζοντας την απειλή από τις ενέργειες του Ιράν, το Ισραήλ θα επιδιώξει να απομονώσει την Τεχεράνη διπλωματικά και δυνητικά να εξασφαλίσει υποστήριξη για τα δικά του αμυντικά μέτρα.
- Στρατιωτική επιλογή: Στρατιωτικά, το Ισραήλ θα βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού. Τα παγκοσμίου φήμης συστήματα πυραυλικής άμυνας του, όπως το Iron Dome και το ARROW 3 εξωατμοσφαιρικής άμυνας, θα ήταν κρίσιμα για την αναχαίτιση εισερχόμενων απειλών. Ταυτόχρονα, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) θα προετοιμαστούν για πιθανά αντίποινα, στοχεύοντας ιρανικά μέσα που αποτελούν άμεση απειλή τόσο μέσω της χρήσης της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ αλλά και μέσω της βαλλιστικής επιλογής της οικογένειας πυραύλων JERICHO που εικάζεται ανεπίσημα ότι αποτελούν και την πυρηνική επιλογή του Ισραήλ κατά των εχθρών του. Ένα ενδεχόμενο που δεν θα εξετάσουμε όμως καθώς σε μια πυρηνική ανταλλαγή όλα τα σενάρια γίνονται απρόβλεπτα.
- Η διάσταση του κυβερνοχώρου: Στη σφαίρα του κυβερνοπολέμου, το Ισραήλ, είναι μια πολύ γνωστή και σημαντική δύναμη, πιθανότατα θα εμπλακεί τόσο σε αμυντικές όσο και σε επιθετικές επιχειρήσεις. Η άμυνα στον κυβερνοχώρο θα ήταν ζωτικής σημασίας για την προστασία των κρίσιμων υποδομών, ενώ οι επιθετικές ενέργειες στον κυβερνοχώρο θα μπορούσαν να στοχεύουν στη διακοπή της ιρανικής στρατιωτικής διοίκησης και ελέγχου, αμβλύνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα οποιασδήποτε επίθεσης. Επηρεάζοντας ακόμα και τις εκτοξεύσεις βαλλιστικών πυραύλων.
Μια δύσκολη απόφαση για τις ΗΠΑ
Η απόφαση των Ηνωμένων Πολιτειών να παρέμβουν στρατιωτικά σε μια σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ θα επηρεαζόταν από μια σειρά παραγόντων. Κεντρικό στοιχείο αυτής της απόφασης θα ήταν η μακροχρόνια δέσμευση των ΗΠΑ για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Η σχέση ΗΠΑ-Ισραήλ, που χαρακτηρίζεται από ισχυρούς στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή εδώ και δεκαετίες. Σε αυτό το υποθετικό σενάριο, μια επίθεση στο Ισραήλ, που θεωρείται βασικός σύμμαχος, θα μπορούσε να αναγκάσει τις ΗΠΑ να ενεργήσουν όχι μόνο με αλληλεγγύη, αλλά και να υποστηρίξουν τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή.
Ωστόσο, μια τέτοια απόφαση θα πρέπει επίσης να λάβει υπόψη τις ευρύτερες επιπτώσεις για την περιφερειακή σταθερότητα και τις διεθνείς σχέσεις. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να σταθμίσουν τους κινδύνους της κλιμάκωσης, την πιθανότητα να έλθουν σε μια παρατεταμένη σύγκρουση και την αντίδραση της διεθνούς κοινότητας, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων και των αντιπάλων. Η πολυπλοκότητα της απόφασης θα επιδεινωθεί περαιτέρω από τις νομικές και ηθικές εκτιμήσεις της στρατιωτικής εμπλοκής, συμπεριλαμβανομένης της συμμόρφωσης με το διεθνές δίκαιο και της πιθανότητας απωλειών αμάχων.
Η έναρξη της επίθεσης
Κατά την έναρξης της εκτέλεσης μιας στρατιωτικής απάντησης, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα χρησιμοποιούσαν έναν συνδυασμό αεροπορικής δύναμης, ναυτικής δύναμης και πιθανώς δυνατοτήτων κυβερνοπολέμου. Οι αεροπορικές επιδρομές ακριβείας με στόχο την ιρανική στρατιωτική υποδομή, ιδιαίτερα εκείνες τις τοποθεσίες που σχετίζονται με προγράμματα βαλλιστικών πυραύλων και drone, θα ήταν μια πιθανή αρχική στρατηγική. Αυτά τα πλήγματα θα στοχεύουν στην εξουδετέρωση των επιθετικών δυνατοτήτων του Ιράν, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τις παράπλευρες ζημιές.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, με την παρουσία του στον Περσικό Κόλπο και τα γύρω ύδατα, θα παίξει ζωτικής σημασίας ρόλο για την επιβολή οποιουδήποτε θαλάσσιου αποκλεισμού και την εξασφάλιση βασικών ναυτιλιακών οδών, ειδικά στο Στενό του Ορμούζ, μέσω του οποίου διέρχεται σημαντικό μέρος της παγκόσμιας προμήθειας πετρελαίου. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν επίσης να αναπτύξουν τα προηγμένα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας τους για την προστασία των συμμαχικών εδαφών και περιουσιακών στοιχείων στην περιοχή.
Ο κυβερνοπόλεμος μπορεί να είναι ένα άλλο κρίσιμο στοιχείο της στρατηγικής των ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε επιχειρήσεις για να διαταράξουν τα ιρανικά δίκτυα διοίκησης και ελέγχου, τα συστήματα επικοινωνίας και τις κρίσιμες υποδομές, με στόχο να ακρωτηριάσουν την ικανότητα του Ιράν να συντονίζει και να εκτελεί στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Θα μπορούσε επίσης να εξεταστεί η χρήση ειδικών δυνάμεων για στοχευμένες επιχειρήσεις, αν και τέτοιες ενέργειες θα ενέχουν σημαντικούς κινδύνους, ιδίως όσον αφορά τα πιθανά ιρανικά αντίποινα και την ασφάλεια του προσωπικού των ΗΠΑ.
Πιθανά ιρανικά αντίμετρα
Σε απάντηση στη στρατιωτική δράση των ΗΠΑ, το Ιράν πιθανότατα θα χρησιμοποιούσε μια σειρά από αντίμετρα. Δεδομένου του στρατηγικού βάθους του Ιράν στον ασύμμετρο πόλεμο, η απάντησή του θα μπορούσε να περιλαμβάνει ασύμμετρες τακτικές που υπερβαίνουν μια συμβατική στρατιωτική αντιπαράθεση.
Το πρόγραμμα βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν θα αποτελούσε κρίσιμο στοιχείο στη στρατηγική αντιποίνων του. Με ένα από τα μεγαλύτερα πυραυλικά οπλοστάσια στη Μέση Ανατολή, το Ιράν θα μπορούσε να εξαπολύσει επιδρομές εναντίον αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην περιοχή, ιδιαίτερα σε χώρες όπως το Ιράκ, το Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Τέτοιες επιθέσεις θα μπορούσαν να κλιμακώσουν τη σύγκρουση γρήγορα, προσελκύοντας άλλους περιφερειακούς παράγοντες και ενδεχομένως να οδηγήσουν σε μια ευρύτερη περιφερειακή σύγκρουση.
Μια σημαντική κίνηση του Ιράν θα ήταν να στοχεύσει με το ευρύ οπλοστάσιο αντιπλοικών πυραύλων και μέσων του, τις ομάδες μάχης αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ στα στενά για να δημιουργήσει σοβαρές απώλειες στις ναυτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών.
Επιπλέον, το Ιράν ενδέχεται να ενεργοποιήσει το δίκτυο των δυνάμεων αντιπροσώπων του (proxy war) σε όλη την περιοχή. Ομάδες όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο, οι Χούθι στην Υεμένη και διάφορες σιιτικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ και τη Συρία θα μπορούσαν να εξαπολύσουν σφοδρές επιθέσεις κατά των συμφερόντων των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, περιπλέκοντας περαιτέρω το στρατιωτικό τοπίο.
Το Ιράν διαθέτει επίσης σημαντικές δυνατότητες στον κυβερνοχώρο, τις οποίες θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να στοχεύσει κρίσιμες υποδομές των ΗΠΑ, τόσο εντός της περιοχής όσο και δυνητικά στο έδαφος των ΗΠΑ. Αυτές οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο θα μπορούσαν να διαταράξουν τις επικοινωνίες, τα χρηματοοικονομικά συστήματα, ακόμη και τις δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, αντιπροσωπεύοντας ένα νέο μέτωπο στη σύγκρουση.
Τέλος, οι ναυτικές δυνάμεις του Ιράν θα μπορούσαν να επιχειρήσουν να διακόψουν τη ναυτιλία στα στενά του Ορμούζ, ένα κρίσιμο σημείο ασφυξίας για τις παγκόσμιες προμήθειες πετρελαίου. Τέτοιες ενέργειες θα μπορούσαν να έχουν εκτεταμένες οικονομικές επιπτώσεις, επηρεάζοντας τις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου και το εμπόριο.
Περιφερειακές Επιπτώσεις
Η επέμβαση των ΗΠΑ και τα επακόλουθα ιρανικά αντίμετρα θα είχαν βαθιές επιπτώσεις στη Μέση Ανατολή. Οι χώρες της περιοχής, ιδιαίτερα εκείνες που φιλοξενούν στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ ή με σημαντικό πληθυσμό σιιτών, θα μπορούσαν να βρεθούν παγιδευμένες στα πυρά.
Το Ιράκ, με την ουσιαστική στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ και τον σημαντικό σιιτικό πληθυσμό του, θα ήταν ιδιαίτερα ευάλωτο. Η σύγκρουση θα μπορούσε να επιδεινώσει τις υπάρχουσες εντάσεις εντός του Ιράκ και ενδεχομένως να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση.
Στον Λίβανο, η εμπλοκή της Χεζμπολάχ θα μπορούσε να οδηγήσει σε ισραηλινά αντίποινα, βυθίζοντας τον Λίβανο σε έναν νέο κύκλο σύγκρουσης. Αυτό θα αποσταθεροποιήσει περαιτέρω μια χώρα που ήδη αντιμετωπίζει οικονομική κρίση και πολιτική αναταραχή.
Η σύγκρουση θα μπορούσε επίσης να επιβαρύνει τις σχέσεις των ΗΠΑ με άλλους περιφερειακούς συμμάχους όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ιδιαίτερα εάν παρασυρθούν στη σύγκρουση ή αντιμετωπίσουν επιθέσεις αντιποίνων από το Ιράν ή τους αντιπροσώπους του.
Παγκόσμιες επιπτώσεις
Μια στρατιωτική σύγκρουση ΗΠΑ-Ιράν και Ισραήλ θα είχε σημαντικές παγκόσμιες επιπτώσεις. Ένα από τα πιο άμεσα αποτελέσματα θα ήταν στην αγορά πετρελαίου.
Το στενό του Ορμούζ, από το οποίο διέρχεται περίπου το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πετρελαίου, θα μπορούσε να γίνει σημείο ανάφλεξης στη σύγκρουση. Οποιαδήποτε διακοπή σε αυτήν την κρίσιμη υδάτινη οδό θα είχε άμεσες και εκτεταμένες επιπτώσεις στις παγκόσμιες τιμές και την προσφορά του πετρελαίου, προκαλώντας δυνητικά ένα παγκόσμιο σοκ στην παγκόσμια οικονομία.
Ρωσία-Κίνα
Η σύγκρουση θα μπορούσε επίσης να εντείνει τις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών με μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, ιδιαίτερα τη Ρωσία και την Κίνα. Και οι δύο χώρες έχουν στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα στο Ιράν και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Η απάντησή τους σε μια στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ θα μπορούσε να κυμαίνεται από διπλωματική αντίθεση στα διεθνή φόρουμ έως πιο άμεση υποστήριξη προς το Ιράν, περιπλέκοντας περαιτέρω το γεωπολιτικό τοπίο.
NATO
Η εμπλοκή των συμμάχων του ΝΑΤΟ θα ήταν επίσης ένα σημείο εξέτασης. Ενώ ορισμένοι σύμμαχοι μπορεί να υποστηρίξουν τις ενέργειες των ΗΠΑ, άλλοι θα μπορούσαν να είναι απρόθυμοι, οδηγώντας σε διχασμό εντός της συμμαχίας και επηρεάζοντας τη μελλοντική συνεργασία σε ζητήματα παγκόσμιας ασφάλειας.
Ανθρωπιστική κρίση
Ο ανθρωπιστικός αντίκτυπος μιας τέτοιας σύγκρουσης θα μπορούσε να είναι καταστροφικός. Οι στρατιωτικές εμπλοκές, ιδιαίτερα σε αστικές περιοχές, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε υψηλές απώλειες αμάχων και μαζική μετακίνηση πληθυσμών. Οι ζημιές στις υποδομές θα επιδεινώσουν την ανθρωπιστική κρίση, επηρεάζοντας την πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες όπως η υγειονομική περίθαλψη, το καθαρό νερό και η ηλεκτρική ενέργεια.
Η σύγκρουση θα μπορούσε επίσης να επιδεινώσει τις υπάρχουσες προσφυγικές κρίσεις στην περιοχή. Χώρες όπως η Ιορδανία, η Τουρκία και διάφορα έθνη, που ήδη φιλοξενούν μεγάλο αριθμό προσφύγων από τη Συρία και άλλες ζώνες συγκρούσεων, θα μπορούσαν να δουν μια νέα εισροή εκτοπισμένων.
Οι διεθνείς οργανισμοί θα αντιμετωπίσουν σημαντικές προκλήσεις όσον αφορά την παροχή βοήθειας και υποστήριξης σε ένα τόσο ασταθές περιβάλλον. Η ασφάλεια των εργαζομένων στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας και η υλικοτεχνική υποστήριξη της παροχής βοήθειας σε ζώνες συγκρούσεων θα ήταν μείζονες ανησυχίες.
Νομικές και Ηθικές επιπτώσεις
Τα ερωτήματα που θα αφορούν τη δικαιολόγηση της στρατιωτικής δράσης σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, την τήρηση των νόμων των ένοπλων συγκρούσεων και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα παίξουν σημαντικό ρόλο σε μια τέτοια σύγκρουση που ουσιαστικά θα αποτελεί έναν τεράστιο περιφερειακό πόλεμο.
Ποιος θα νικήσει;
Γνωρίζουμε ότι το υποθετικό σενάριο ήταν αρκετά μεγάλο και ξέρουμε ότι έφτασε η ώρα που θα περιμένετε να σας πούμε ποιος θα νικήσει σε μια τέτοια περιφερειακή εμπλοκή. Δεν μπορούμε όμως να πούμε ψέματα. Ο πόλεμος ποτέ δεν εγγυάται μια σίγουρη νίκη, ενώ οι απώλειες και οι καταστροφές έρχονται για όλες τις πλευρές που συμμετέχουν. Θα συνοψίσουμε την απάντηση μας στα λόγια του Αρχαίου Λυρικού Ποιητή Πίνδαρου:
Γλυκύ δ᾽απείρῳ πόλεμος.
Ο πόλεμος μοιάζει γλυκός σε αυτούς που δεν έχουν την εμπειρία του.
Πόλεμος στην Μέση Ανατολή: Σενάρια κατά του Ιράν από ΗΠΑ και Ισραήλ μετά από επίθεση του – Μια δύσκολη απόφαση με αφορμή την Γάζα
Copyright: NEMESIS HD (NEMESISHD.GR) – Απαγορεύεται η αντιγραφή του κειμένου χωρίς άδεια – Χρησιμοποιείστε την κοινοποίηση (SHARE)
