Το παρόν και η ιστορία του Hellfire
Αδιαμφησβήτητα οι Hellfire είναι στην κορυφή της λίστας όταν αναφερόμαστε σε επιτυχημένους κατευθυνόμενους πυραύλους.
Άμεσα διασυνδεμένος με πλατφόρμες όπως τα Apache, τα Predator και πολλές ακόμα, πλέον τον βλέπουμε να εξοπλίζει μέχρι και επίγεια οχήματα όπως τα Stryker.
Απάντηση στην Σοβιετική Ένωση
Ο Hellfire ήταν το “αντίδοτο” των ΗΠΑ, ή τουλάχιστον ένα από αυτά, για να αντιμετωπιστεί η διαρκώς αυξανόμενη απειλή των σοβιετικών αρμάτων μάχης.
Από τότε όμως μέχρι σήμερα έχουν βγει τουλάχιστον 15 (υπό)εκδόσεις, από τον AGM-114A μέχρι τον R9X με την κεφαλή κινητικής ενέργειας και τους “Hellfire II“.
Προφανώς πλέον δεν περιορίζεται μόνο στο “κυνήγι” αρμάτων αλλά μπορεί να πλήξει σχεδόν οποιοδήποτε στόχο είτε μιλάμε για πεζικό είτε και σκάφη.
Παράλληλα, είναι από τους πιο διαδεδομένους πυραύλους παγκοσμίως με 31 χώρες να τον χρησιμοποιούν.
Όπλο μίας άλλης εποχής
Με περίπου μισό αιώνα σε υπηρεσία ο Hellfire αρχίζει και χάνει έδαφος σε σχέση με σύγχρονα αντίστοιχα βλήματα.
Σίγουρα σημαντικός παράγοντας για την στροφή πολλών χρηστών μακριά από τον Hellfire είναι η περιορισμένη εμβέλειά του.
Κάποτε η μέγιστη εμβέλεια 8-11 χιλιομέτρων, ανάλογα με την έκδοση, ήταν αρκετή. Πλέον αυτή η εμβέλεια αυτή θα αναγκάσει τον φορέα να μπει εντός τους βεληνεκούς αντιαεροπορικών συστημάτων.
AGM-179 JAGM
Η εξέλιξη λοιπών των αντιμέτρων απέναντι στους Hellfire οδήγησε στην ανάγκη για ένα νέο βλήμα. Ένας από τους δρόμους που επέλεξαν οι ΗΠΑ να το πετύχουν αυτό είναι με την ανάπτυξη του AGM-179.
O Joint Air to Ground Missile δεν έρχεται απλά να αντικαταστήσει τους Hellfire. Η λογική πίσω από την ανάπτυξη του ήταν να έρθει ως η φυσική συνέχεια του πρώτου.
Παράλληλα, στόχος είναι να αντικαταστήσει τους BGM-71 TOW και AGM-65 Maverick.
Δηλαδή, η κατασκευάστρια Lockheed Martin “κράτησε” ότι “δουλεύει” από τους AGM-114R (πυραυλοκινητήρα και εκρηκτική κεφαλή) και “έχτισε” πάνω σε αυτό.
Στην “βασική” έκδοση ο AGM-179 έχει την ίδια εμβέλεια με τους AGM-114R (ίδιο τμήμα πρόωσης) αλλά στην “MR” έκδοση στόχος η εμβέλεια έχει σχεδόν διπλασιαστεί (16+χλμ).
Ερευνητής διπλής λειτουργείας
Ένα από τα στοιχεία στα οποία δίνουν μεγάλη έμφαση οι ΗΠΑ και L.M. είναι ο dual mode ερευνητής.
Η κεφαλή του JAGM συνδυάζει έναν ημί-ενεργό ερευνητή λέιζερ (SAL seeker) και ερευνητή ραντάρ (Millimeter Wave Radar).
Με την χρήση του δεύτερου επιτυγχάνει την Fire and Forget ικανότητά του ενώ μπορεί να συνδυάσει και τα 2 “ερεθίσματα” (λέιζερ και ραντάρ), όταν αυτό είναι δυνατό, για την μέγιστη δυνατή ακρίβεια.
Για τις μελλοντικές εκδόσεις παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο να δούμε ακόμα και tri-mode seeker με τον τρίτο ερευνητή να είναι υπερύθρων (IR seeker).
Στο αρχικό στάδιο, ενώ υπήρχε στα σχέδια, “κόπηκε” λόγω κόστους.
Φορείς και διαλειτουργικότητα
Όπως και ο προκάτοχός τους, ο JAGM θα εγκατασταθεί σε πλατφόρμες όλων των τύπων.
Πιο συγκεκριμένα, σε επιθετικά ελικόπτερα AH-64D/E Apache, στα OH-58 Kiowa Warrior και στα AH-1Z των Πεζοναυτών.
Εκτός των ελικοπτέρων, θα μπορεί να εξοπλίσει τα μη-επανδρωμένα MQ-1C Grey Eagle ενώ χάρις στο γεγονός ότι αξιοποιεί τον ίδιο εκτοξευτή (Μ299) με τους AGM-114 μάλλον θα τον δούμε και σε άλλες υπάρχουσες πλατφόρμες.
Η Lockheed Martin κάνει λόγω για τα MQ-9 Reaper, MH-60R, το επίγειο σύστημα M-SHORAD αλλά και στα σκάφη LCS.
Μαχητικά ως φορείς του AGM-179
Παράλληλα υπάρχει ενδιαφέρον για μια έκδοση του βλήματος για αεροσκάφη.
Οι αναφορές για αυτή την έκδοση του δίνουν το όνομα JAGM-F (Fighter). Με αυτή την έκδοση να έχει ακόμα μεγαλύτερη εμβέλεια έχει ως στόχο να αντικαταστήσει τους Maverick.
Δοκιμές αυτής της έκδοσης έχουν γίνει πάνω στα F/A-18 (μέχρι 18 βλήματα) ενώ πιθανοί φορείς είναι τα F-35(εσωτερικά) και τα AV-8 των Πεζοναυτών.
Οι φωτογραφίες δείχνουν 3-4 βλήματα τοποθετημένα μαζί σε τριπλούς ή τετραπλούς φορείς (triple/quad rack), περίπου όπως οι SDB,Spear κλπ.
Τα ελληνικά δεδομένα
Η χώρας μας έχει επενδύσει πολύ πάνω στους Hellfire και στους φορείς αυτών.
Με τα AH-64A/D και Kiowa της ΑΣ αλλά και τα S-70/MH-60R στο ΠΝ υπάρχει μεγάλος αριθμός φορέων των AGM-114.
Μια αγορά JAGM θα ήταν η λογική κίνηση. Ενώ προφανώς δεν έχουμε (μόνο) AH-64D/E η ενσωμάτωση των AGM-179 είναι δυνατή σε όλες τις πλατφόρμες που ήδη φέρουν (backwards compatible) τους Hellfire, άρα λογικά και στα AH-64A.
Ένας αριθμός AGM-179 MR (16+χλμ) θα ανέβαζε το οπλοστάσιο της ΑΣ ένα σκαλί πιο πάνω και θα λειτουργούσε συμπληρωματικά μιας αγοράς SPIKE NLOS.
Δεν πρέπει να υποτιμηθεί και η αξία που θα είχε η προσθήκη του JAGM-F στο οπλοστάσιο της ΠΑ με τα F-35 ή ακόμα και τα Viper/50M, αν πιστοποιηθεί σε αυτά.
Τέλος, όπως βλέπουμε και από την προμήθεια των “Romeo”, το ΠΝ έχει εμπιστοσύνη στους Hellfire. Η “αναβάθμιση” σε JAGM φαίνεται να είναι σίγουρα επιθυμητή εξέλιξη η οποία θα βοηθούσε το έργο των ελικοπτέρων στο Αιγαίο.
Πείτε μας την γνώμη σας στα σχόλια!
Διαβάστε περισσότερα άρθρα από Βασίλης Κ.
