Σε προηγούμενη ανάλυση μας, κάναμε εκτενής αναφορά στον ρόλο που έχουν αποκτήσει τα Loitering Munitions όσον αφορά τις επιθέσεις κατά στόχων εδάφους και υποδομών.
Ωστόσο, η λειτουργία τους δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό το πλαίσιο καθώς πρόκειται για συστήματα «πολυεργαλεία», τα οποία μπορούν να αναλάβουν ένα μεγαλύτερο εύρος αποστολών.
Μία από αυτές είναι και οι επιθέσεις εναντίον Μη Επανδρωμένων Ταχύπλοων, ένας τομέας στον οποίο η Τουρκία έχει κάνει σημαντικά βήματα.
Το πρόγραμμα «ULAQ» της Τουρκίας
Το πρόγραμμα ξεκίνησε από τα ναυπηγεία Ares και την εταιρεία Meteksan Defence, με στόχο την αναπτύξη μιας μη επανδρωμένης πλατφόρμας η οποία μπορεί να εξοπλιστεί με διαφορετικά οπλικά συστήματα, ανάλογα με την αποστολή.
Έχουν σχεδιαστεί διαφορετικές εκδόσεις, όπως η απλή οπλισμένη με πυροβόλο, ρουκέτες και πυραύλους, η κατά στόχων επιφανείας οπλισμένη με αντιπλοικούς πυραύλους και η ανθυποβρυχιακού πολέμου με οπλισμένη ελαφριές τορπίλες.
Τα εν λόγω σκάφη θα επιχειρούν παρομοίως με τα Loitering Munitions, δηλαδή χωρισμένα σε ομάδες θα πραγματοποιούν επιθέσεις κορεσμού κατά μονάδων επιφανείας και υποβρυχίων.
Μη επανδρωμένη απάντηση σε μη επανδρωμένη απειλή
Η κατασκευή των USV αναδεικνύεται για την ευκολία της, καθώς απαιτείται λίγος χρόνος και απλές εγκατάστασεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα Ουκρανικά USV που κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή σε μεγάλους αριθμούς ενώ οι υποδομές της χώρας έχουν σε μεγαλό βαθμό καταστραφεί από τους Ρωσικούς πυραύλους.
Κατά συνέπεια, η ιδανική λύση πρέπει να μπορεί να κατασκευαστεί σε μεγάλες ποσότητες, σε μικρό χρονικό διάστημα και με χαμηλό κόστος. Όλες αυτές τις προϋποθέσεις τις πληρούν τα Loitering Munition.
Θα παραμείνουμε στα Ισραηλινά Harop και Harpy, καθώς είναι λύσεις που έχουν δοκιμαστεί σε εμπόλεμες ζώνες με μεγάλη αποτελεσματικότητα.
Το νέο δόγμα αντιμετώπισης
Ο Ελληνικός Στρατός μπορεί να προχωρήσει στην εγκατάσταση κινητών εκτοξευτών των εν λόγω drones σε νησιά και βραχονησίδες, οι οποίοι θα επιχειρούν σε συνεργασία με μεγάλα UAVs στοχοποίησης.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το Ελληνικό MRAP “Οπλίτης” της EODH δύναται να εξοπλιστεί με τέτοιου είδους εκτοξευτή, αποτελώντας έτσι μια πιο ευκίνητη λύση σε σχέση με τα πιο ογκώδη φορτηγά – φορείς.
Επιπλεόν, το Πολεμικό Ναυτικό μπορεί εξίσου να προχωρήσει σε παρόμοιες λύσεις. Η εταιρεία – κατασκευαστής των προαναφερθέντων Loitering Munitions, η ΙΑΙ, έχει παρουσιάσει μια μικρότερη έκδοση του Harop με την ονομασία “Mini Harop“, του οποίου ο εκτοξευτής μπορεί να εγκατασταθεί σε σκάφη και πλοία διαφορετικού εκτοπίσματος.
Ο εν λόγω εκτοξευτής μπορεί να μεταφέρει 12 Loitering Munitions του τύπου, τα οποία έχουν εμβέλεια άνω των 50 χιλιομέτρων και εκρητική κεφαλή των 3 κιλών. Σίγουρα θα μπορούσε να εγκατασταθεί στις Ελληνικές κανονιοφόρους, πυραυλακάτους, φρεγάτες και στις μελλοντικές κορβέτες, καθώς το Ισραήλ το έχει υλοποιήσει στις ΤΠΚ τύπου Sa’ar 4.5 του.
Eπίλογος
Γίνεται κατανοητό από όλους μας ότι τα Loitering Munitions αποτελούν ένα φτηνό αλλά πολύ αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης των Τουρκικών USV που βρίσκονται υπό ανάπτυξη από την Άγκυρα, τα οποία στα επόμενα χρόνια θα χρησιμοποιούνται εκτετεμένα στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο.
Επομένως, η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει σε έξυπνες αγορές, εκμεταλευόμενη τις άριστες σχέσεις της με το Ισραήλ και επιδιώκοντας παράλληλα την ανάπτυξη της Αμυντικής της Βιομηχανίας μέσω συμπαραγωγής ξένων οπλικών συστημάτων.
Πείτε μας την γνώμη σας στα σχόλια!
Copyright: Απαγορεύεται η αντιγραφή του κειμένου από άλλα site/media χωρίς άδεια απο το NEMESISHD.GR
