Στην πρώτη ομιλία του ως υπουργός Εξωτερικών, ο Gideon Sa’ar (Γκίντεον Σαάρ) μίλησε για το όραμα που έχει για το Ισραήλ λέγοντας ότι σκοπεύει να δώσει προτεραιότητα στις συμμαχίες με μειονότητες της Μέσης Ανατολής, επισημαίνοντας ιδιαίτερα τους Κούρδους και τους Δρούζους ως σημαντικούς περιφερειακούς εταίρους. Μιλώντας κατά τη διάρκεια της τελετής παράδοσης με τον απερχόμενο υπουργό Israel Katz, ο Sa’ar τόνισε τις κοινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μειονότητες στην περιοχή, αποκαλώντας ιδιαίτερα τον κουρδικό λαό «ένα μεγάλο έθνος» και «φυσικό σύμμαχό του Ισραήλ».
Χτίζοντας συμμαχίες με την Κουρδική Κοινότητα
Ο Σαάρ αναγνώρισε τον ιστορικό αγώνα του κουρδικού λαού για αυτονομία, αποκαλώντας τους θύματα της «ιρανικής και τουρκικής καταπίεσης»
«Ο κουρδικός λαός είναι ένα σπουδαίο έθνος, ένα από τα μεγάλα έθνη χωρίς πολιτική ανεξαρτησία», είπε ο Σαάρ, υπογραμμίζοντας το ενδιαφέρον του Ισραήλ για την ενίσχυση των δεσμών με τους Κούρδους. Το Ισραήλ έχει ένα ιστορικό προηγούμενο υποστήριξης της κουρδικής αυτονομίας, με τον IDF και τη Mossad παρέα με το Ιράν να έχουν βοηθήσει στο παρελθόν τους Κούρδους αντάρτες εναντίον της ιρακινής κυβέρνησης τις δεκαετίες του 1960 και του 70 επί Σάχη.
«Αυτή η συνεργασία θα έχει και πολιτικές πτυχές και πτυχές ασφαλείας», πρόσθεσε ο Σαάρ, τονίζοντας ότι η συνεργασία με τους Κούρδους θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως αντίβαρο σε περιφερειακές δυνάμεις όπως το Ιράν και η Τουρκία.
Επέκταση της υποστήριξης στις Κοινότητες των Δρούζων
Εκτός από τους Κούρδους, ο Σαάρ τόνισε τις μειονότητες των Δρούζων στη Συρία και τον Λίβανο ως βασικούς εταίρους στο όραμά του. Η κοινότητα των Δρούζων, όπως και το Ισραήλ, είναι μια μειονότητα στην περιοχή με περίπλοκες σχέσεις με τους γείτονές της, καθιστώντας τους επίσης «φυσικό σύμμαχο» κατά την άποψη του Sa’ar.
Ένα στρατηγικό όραμα μετά τη σύγκρουση της Χαμάς και της Χεζμπολάχ
Ο Sa’ar πλαισίωσε αυτές τις προτεινόμενες συμμαχίες ως μέρος μιας ευρύτερης περιφερειακής αναδιάταξης που θα μπορούσε να συνυπάρξει με τις προσπάθειες του Ισραήλ να ενισχύσει τις διπλωματικές σχέσεις με τη Σαουδική Αραβία και άλλες αραβικές χώρες. Είπε ότι οι πρόσφατες στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς και της Χεζμπολάχ έχουν παγιώσει τον ρόλο του ως ισχυρή περιφερειακή δύναμη, τοποθετώντας το ως τον πιο ελκυστικό εταίρο τόσο για τα αραβικά κράτη όσο και για τις μειονοτικές κοινότητες όπως για παράδειγμα των Κούρδων με ότι αυτό σημαίνει για την Τουρκία.