Όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο μέρος, για τις δυνατότητες ΕΜΖ των Ρουσσέν, η πικρή αλήθεια είναι ότι ο στόλος πυραυλακάτων έχει γεράσει.
Σίγουρα η αναβάθμιση των Super Vita είναι το κατάλληλο βήμα για την δημιουργία ενός δυνατού κορμού σκαφών αυτού του ρόλου.
Ανάγκη για νέες ναυπηγήσεις
Τα περισσότερα σκάφη έχουν περάσει τα 40 χρόνια υπηρεσίας. Το νεότερο σκάφος κλάσης LA COMBATTANTE IIIΒ έχει φτάσει τα 41 χρόνια.
Πλέον με τις 7 Ρουσσέν να αποτελούν την αιχμή του δόρατος της δύναμης, υπάρχει ανάγκη για ναυπήγηση 5-9 νέων σκαφών για ένα σύνολο 12-16 σύγχρονων μονάδων.
Ναυπήγηση επιπλέον Ρουσσέν
Η πρώτη επιλογή και μάλλον η πιο προσιτή είναι όντως η συνέχιση του προγράμματος των Super Vita. Η τεχνογνωσία υπάρχει οπότε ,θεωρητικά, η παραγγελία ενός αριθμού σκαφών ίδιων με τις “Super Vita MLU”, έχοντας εκείνα ως βάση, θα μπορούσε να είναι η πιο φθηνή και άμεση επιλογή.
Σίγουρα ένα από τα μειονεκτήματα αυτής της λύσης είναι οι ίδιοι περιορισμοί του σχεδίου του σκάφους, οι οποίοι ισχύουν και για των ΕΜΖ των ίδιων σκαφών.
Αντικειμενικά οι Super Vita ακόμα και μετά από μία πλήρη αναβάθμιση δεν θα έχουν τις επιθυμητές πιθανότητες επιβίωσης. Οι απειλές έχουν πολλαπλασιαστεί και το σχέδιο των ΤΠΚ πρέπει να προσαρμοστεί αναλόγως.
Νέες απαιτήσεις
Για να μπορούν οι νέες ΤΠΚ να παραμείνουν “πονοκέφαλος” για τους γείτονες το 2030-2040 σίγουρα θα πρέπει να είναι καλύτερα εξοπλισμένες.
Καλύτερες AAW δυνατότητες
Μία προσθήκη που έχουν κάνει αρκετές χώρες σε σκάφη του ρόλο είναι αυτή της εγκατάστασης VLS για αντιαεροπορικούς πυραύλους.
Έστω ένας μικρός αριθμός Α/Α βλημάτων μέσης εμβέλειας, ιδανικά ίδιος με τις κορβέτες, σε συνδυασμό με την ταχύτητα του σκάφους, μπορούν να αυξήσουν την επιβιωσημότητά του.
Παράλληλα, οι ΤΠΚ ως μέρος των ομάδων μάχης του Ναυτικού με 8 ή 16 Α/Α, μαζί με το RAM (σε λίγο θα γίνει το “εθνικό” CIWS), θα ενισχύουν την αντιαεροπορική “ομπρέλα” του σχηματισμού.
Να σημειωθεί ότι και η προσθήκη δεύτερου CIWS είτε RAM (στυλ Κ130) είτε Phalanx (στυλ Ambassador MK III) είναι ένας αποδεκτός συμβιβασμός.
Ισχυρότερο ASuW
Ο βασικός ρόλος των ΤΠΚ είναι ο πόλεμος επιφανείας (ASuW). Πολλά ναυτικά, μαζί με το τουρκικό, επιλέγουν την εγκατάσταση παραπάνω βλημάτων επιφανείας, συνήθως 16.
Τόσο με την προμήθεια των FDI-HN αλλά και των κορβετών δεν φαίνεται ότι θα δούμε 16 αντιπλοϊκούς σε κύρια μονάδα του στόλου.
Αυτό μπορεί να αλλάξει με τις επόμενες πυραυλακάτους. Ακόμα και αν είναι αδύνατο να εγκατασταθούν 16 βλήματα, η “αναβάθμιση” στους 12 είναι ευπρόσδεκτη.
Προσθήκη ASW
Όπως είχε αναφερθεί στο προηγούμενο μέρος, το Αιγαίο είναι το βασικό θέατρο δράσης των ΤΠΚ. Στο Αιγαίο η Τουρκία σχεδιάζει να βγάλει μικρού μεγέθους υποβρύχια (STM-500).
Μαζί με τα UUV/USV θα αποτελέσουν μεγάλο κίνδυνο για τις πυραυλακάτους. Για την αντιμετώπιση των πρώτων ίσως κριθεί αναγκαία η ενσωμάτωση ανθυποβρυχιακού εξοπλισμού.
Πλέον υπάρχουν σκάφη 600+ τόνων και 60-70 μέτρων, δηλαδή στα κυβικά των Ρουσσέν, με πλήρη εξοπλισμό.
Συγκεκριμένα είναι εφικτό να εγκατασταθούν σόναρ τρόπιδας, συρόμενο/μεταβλητού βάθους καθώς και τορπίλες.
Αξιόλογες επιλογές σίγουρα θα μπορούσαν να είναι αυτές που προσφέρει η γνωστή μας Thales με τα BlueWatcher και Captas-1.
Οργανικό VTOL UAV
Είναι μία ιδέα που αναφέρθηκε και για τον εκσυγχρονισμό των Super Vita. Ο καταμερισμός χώρου έστω για ένα μικρό ελικοδρόμιο για την χρήση ενός UAV θα αυξήσει τις ικανότητες του πλοίου.
Συγκεκριμένα, UAV σαν το VSR-700, ή ανάλογο, ακόμα και μικρότερο, μπορούν προσφέρουν δεδομένα στοχοποίησης, να συμμετέχουν στον ανθυποβρυχιακό αγώνα καθώς και σε αποστολές έρευνας και διάσωσης.
“Αλλαγή ρότας” για νέο σχέδιο
Ρουσσέν 2.0, η εγχώρια επιλογή
Αρχικά, δεν είναι ανάγκη να ξεκινήσουμε από το μηδέν. Άμα θέσουμε ως στόχο την “εθνική σχεδίαση” πατώντας πάνω στο σχέδιο των Ρουσσέν μπορούμε να δούμε ένα νέο σχέδιο, έστω “Ρουσσέν 2.0“, καλύτερα προσαρμοσμένο στις νέες απειλές.
Υποθετικά ένα σχέδιο με στελθ χαρακτηριστικά καθώς και μεγαλύτερων διαστάσεων θα ήταν μία αρκετά καλή βάση.
Έτσι, θα γινόταν δυνατή η ενσωμάτωση συστημάτων που θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν τις παραπάνω απαιτήσεις.
Έτοιμες επιλογές στην αγορά του εξωτερικού
Κορβέτες κλάσης Visby
Σχεδίασης Kockums, οι σουηδικές κορβέτες κλάσης Visby θα μπορούσαν όντως να έχουν μια θέση στο Πολεμικό Ναυτικό.
Πλησιάζει αρκετά τα κριτήρια που τέθηκαν παραπάνω. Έχει μήκος 72,7 μέτρων και πλάτος 10,4 μέτρων ενώ το εκτόπισμα φτάνει τους 640 τόνους. Με βάση αυτά έρχεται κοντά σε ότι θεωρούμε εμείς ΤΠΚ καθώς φτάνει την ταχύτητα των 35 κόμβων.
Τα σκάφη φέρουν πλήρη ASW σουίτα, το 3D ραντάρ Sea Giraffe AMB καθώς και 8 αντιπλοϊκούς πυραύλους ενώ έχει σχεδίαση με στελθ χαρακτηριστικά.
Χωρίς όμως κάποιες μετατροπές δεν μπορεί όντως να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Δεν υπάρχει κάποιο CIWS ούτε Α/Α βλήματα (είχε γίνει μια προσπάθεια για προσθήκη των Umkhonto). Τέλος, γίνεται χρήση του πυροβόλου 57 χιλιοστών αντί του γνωστού στο ΠΝ OTO Melara 76.
Για να έρθει όντως σε μια διαμόρφωση αρκετά κοντά στα δικά μας δεδομένα το κόστος ίσως αυξηθεί δραματικά.
Κορβέτες κλάσης Baynunah
Έξι πλοία της κλάσης ναυπηγήθηκαν για λογαριασμό του Ναυτικού των Η.Α.Ε στην Γαλλία. Είναι σχεδίασης CMN, η ίδια εταιρεία που ναυπήγησε και τις LA COMBATTANTE που υπηρετούν στο ΠΝ.
Είναι λίγο πιο μεγάλα πλοία σε σχέση με τις Ρουσσέν. Έχουν μήκος 71,3 μέτρα και πλάτος 11 μέτρα ενώ σε πλήρη φόρτο έχουν εκτόπισμα 915 τόνων.
Τα συγκεκριμένα σκάφη είναι καλύτερα εξοπλισμένα στο AAW κομμάτι έχοντας ένα 4πλό Mk56 για 8 ESSM ενώ έρχονται με RAM CIWS.
Έχουν τον βασικό αριθμό των 8 Exocet ενώ μπορούν λάβουν το 76 χιλιοστών πυροβόλο καθώς και 2 RWS 20 ή 30 χιλιοστών.
Διαθέτει υποδομές για ελικόπτερο 8 τόνων, άρα είναι δυνατή η χρήση VTOL UAV.
Τέλος, ο τομέας που υστερούν είναι το ASW κομμάτι. Διαθέτουν μόνο ένα σόναρ αποφυγής εμποδίων, θυμίζοντας τις Doha.
Σε σχέση με τα πλοία κλάσης Visby ίσως είναι ακόμα πιο κοντά στο να πληρούν τα κριτήρια θέλοντας ελάχιστες μετατροπές.
Κλάση Tuo Chiang/Ta Chiang
Είναι το τελευταίο σχέδιο στο οποίο θα γίνει εκτενής αναφορά και πραγματικά το πιο φιλόδοξο.
Σχεδίασης και παραγωγής Ταϊβάν αποτελεί ξεκάθαρα μία ιδιαίτερη επιλογή. Αρχικά, μιλάμε για ένα καταμαράν, μήκους 60,4 μέτρων, πλάτους 14,8 μέτρων και εκτοπίσματος 685 τόνων.
Το σκάφος μπορεί να επιχειρεί σε Sea State 7 ενώ η μέγιστη ταχύτητά του ξεπερνά τους 41 κόμβους με την χρήση hydrojets.
Πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι από την στιγμή που μιλάμε για πλοίο προέλευσης Ταϊβάν είτε πρέπει να προσαρμοστούμε εμείς σε αυτό ή να το “δυτικοποιήσουμε”.
Στην υπηρεσία της Ταϊβάν φέρει AESA ραντάρ CS/MPQ-90 Bee Eye παράλληλα υπήρξε προσπάθεια για εγκατάσταση συρόμενου σόναρ όμως αυτή οδήγησε στην εμφάνιση προβλημάτων.
Για το μέγεθός του έχει πολύ βαρύ οπλισμό. Μπορεί να φέρει από 12 μέχρι 16 βλήματα επιφανείας-επιφανείας (Hsiung Feng II και Hsiung Feng IIΙ), 16 Α/Α βλήματα TC-2N (Sea Sword) εμβέλειας 100 χιλιομέτρων με μέγιστη ταχύτητα 6 mach. Τέλος, έχει το γνωστό μας Phalanx CIWS καθώς και ένα μικρό ελικοδρόμιο.
“Ta Chiang-HN”
Για να εντάξουμε μια ελληνική έκδοση του σκάφους στο Πολεμικό Ναυτικό η αλλαγή των συστημάτων με ευρωπαϊκής και αμερικανικής προέλευσης είναι αναγκαία.
Στην θέση των εγχώριων αντιπλοϊκών θα ήταν δυνατή η εγκατάσταση 12-16 Exocet Block 3c ενώ στην θέση των TC-2N θα μπορούσε να “χωρέσει” σχεδόν οποιοσδήποτε δυτικός πύραυλος μέσης εμβέλειας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι TC-2N είναι τοποθετημένοι υπό γωνία. Άμα δεν είναι εφικτή η τοποθέτηση VLS (Mk56,ExLS,SCL) μία εναλλακτική επιλογή θα ήταν η εγκατάσταση μίας τροποποιημένης έκδοσης των ADL (Adaptable Deck Launcher) της BAE.
Οι ADL είναι παρόμοιας φιλοσοφίας με αυτούς που έχουν ήδη τα σκάφη και μπορούν να δεχθούν σχεδόν όλα τα βλήματα που δέχονται οι Mk41.
Η εγκατάσταση του RAM, η παραμονή του OTO Melara 76 και η αλλαγή των ραντάρ και CMS είναι αυτονόητα αν επιδιώκουμε ομοιοτυπία στον στόλο.
Με τον ίδιο τρόπο θα ήταν σοφό να κινηθούμε και για τα ηλεκτρονικά του σκάφους.
Αξιοσημείωτες επιλογές
Σίγουρα δεν είναι μόνο αυτά τα 3+1 σχέδια που μπορούν να κάνουν όσα ζητήσει το Πολεμικό Ναυτικό. Σχέδια της Damen όπως οι Sigma 7310, οι Sa’ar-72/Themistocles ή ακόμα και οι Gowind 1000 θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τις LA COMBATTANTE/Τύπου 148.
Συμπέρασμα
Για την αντικατάσταση των παλαιών ΤΠΚ με πλοία ανώτερων δυνατοτήτων από τις ήδη υπάρχων Ρουσσέν δεν θα είναι εύκολη. Το ΠΝ με την αγορά των πλοίων αυτών την περίοδο 2000-2005 πρωτοπόρησε και θα πρέπει να κάνει πάλι το ίδιο άμα θέλει ένα “ιδιαίτερο” σχέδιο ξανά.
Το σχέδιο της Ταϊβάν για τα Tuo Chiang ίσως πληρεί κάθε προϋπόθεση με το ASW να έχει ένα ερωτηματικό. Επίσης γίνεται κατανοητό ότι προσαρμογή του σχεδίου στα δικά μας μέτρα από πλευράς εξοπλισμού δεν θα είναι μία εύκολη και φθηνή υπόθεση.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα του Βασίλης Κ.
Copyright: Απαγορεύεται η αντιγραφή του κειμένου χωρίς άδεια απο το NEMESIS HD
