Τα ελληνικά F-16 Block 30, η παλαιότερη έκδοση που παραμένει σε υπηρεσία στο στόλο μας και δεν αναμένεται να λάβουν μελλοντικές αναβαθμίσεις μπορούν, με στοχευμένες και οικονομικά ρεαλιστικές προσαρμογές, να αποκτήσουν πιθανότατα ένα νέο ρόλο και επιχειρησιακή αξία. Η πρόταση μας επικεντρώνεται στη μετατροπή τους σε πλατφόρμες μαζικής αντίδρασης κατά drones και κρουζ πυραύλων, αλλά και σε εργαστήρια πεδίου (test-beds) για δοκιμή ελληνικής παραγωγής πυρομαχικών και συστημάτων μέσω tablet-based διεπαφών τύπου AIFS (Aircraft-Independent Firing System).
Γιατί τα Block-30 αξίζει να παραμείνουν ενεργά
Η λογική πίσω από αυτή την προσέγγιση δεν είναι να τα καταστήσει “μικρά Viper”, αλλά να επαναπροσδιορίσει τη χρησιμότητά τους με τρόπο έξυπνο, οικονομικό και άμεσο. Τα F-16 Block-30 διαθέτουν ακόμη ικανή δομική ζωή, χαμηλό κόστος ώρας πτήσης και συμβατότητα με μεγάλο φάσμα εξοπλισμού. Αντί να καταλήξουν εκτός υπηρεσίας ή να επιτελούν απλά βασικούς ρόλους αεράμυνας, μπορούν να αξιοποιηθούν συμπληρωματικά και σε ρόλους όπου υπερισχύει ο όγκος και η ταχύτητα αντίδρασης έναντι της πλήρους διασύνδεσης και τεχνολογικής πολυπλοκότητας των F-16V ή F-35.
Από την απειλή των drones στη λύση των APKWS II
Κομβικό στοιχείο της πρότασης είναι η ενσωμάτωση ρουκετών APKWS II (Advanced Precision Kill Weapon System II), δηλαδή κατευθυνόμενων ρουκετών με καθοδήγηση λέιζερ, οι οποίες μετατρέπουν τις κοινές ρουκέτες 2,75 ιντσών σε ακριβή όπλα χαμηλού κόστους.
Οι ρουκέτες αυτές τοποθετούνται σε φορείς LAU-131, επιτρέποντας σε κάθε αεροσκάφος να φέρει πολλαπλά pods και να επιτυγχάνει υψηλό ρυθμό πυρός με δεκάδες διαθέσιμες ρουκέτες ανά μαχητικό. Με τέτοιες διαμορφώσεις, ένα Block-30 μπορεί να μετατραπεί σε «ένα ιπτάμενο έξυπνο ΠΕΠ» ικανό να αντιμετωπίσει μαζικά σμήνη UAVs αλλά και να επιτελέσει φονικό ρόλο σε αντιαποβατικές και αντιαρματικές επιχειρήσεις. Η οικονομία βολής είναι καθοριστική: αντί για ένα ακριβό πύραυλο ανά στόχο, αξιοποιείται ο αριθμός των ρουκετών και η ακρίβεια του λέιζερ.
Τα Block-30 ως εργαστήρια όπλων και καινοτομίας
Η δεύτερη διάσταση του σχεδίου αφορά τη χρήση των Block-30 ως test-beds για τη δοκιμή εγχώριων όπλων ή πρωτοτύπων πυλώνων (pylons) χωρίς να απαιτείται πρόσβαση στο ευαίσθητο κεντρικό σύστημα του αεροσκάφους – Operational Flight Program (OFP). Με τη βοήθεια των AIFS ή UBAS tablet διεπαφών, ο έλεγχος του όπλου γίνεται εκτός του βασικού λογισμικού του αεροσκάφους.
Έτσι, νέα συστήματα μπορούν να ενσωματωθούν, να ελεγχθούν και να πιστοποιηθούν πολύ πιο γρήγορα και φθηνά. Η λογική ουσιαστικά είναι να μετατρέψουμε τα Block-30 σε ιπτάμενα εργαστήρια για την ελληνική καινοτομία, διατηρώντας πλήρη επιχειρησιακή χρησιμότητα και συμβαδίζοντας με τους στόχους του κέντρου καινοτομίας – ΕΛΚΑΚ.
Αξίζει να αναφερθεί εδώ ότι η Τουρκία ήδη χρησιμοποιεί διεπαφές Tablet για να πιστοποίησει και να χρησιμοποιήσει τα εγχώριας παραγωγής πυρομαχικά ή ατρακτίδια στα μαχητικά της.
Τεχνική ρεαλιστικότητα και επιχειρησιακή ευελιξία
Όλες οι προσαρμογές βασίζονται σε υπάρχουσες, αποδεδειγμένες τεχνολογίες. Οι LAU-131 που φέρουν τις ρουκέτες είναι πιστοποιημένοι φορείς, ήδη διαθέσιμοι σε πολλές αεροπορίες. Οι APKWS II έχουν χρησιμοποιηθεί επιτυχώς από τα F-16 και άλλα αεροσκάφη σε πραγματικές επιχειρήσεις με αρκετά πρόσφατη την μαζική κατάρριψη DRONE του Ιράν κατά την διάρκεια πτήσης τους προς το Ισραήλ.
Η χρήση ατρακτιδίων στοχοποίησης (targeting pods (όπως Sniper ATP ή φθηνότερων λύσεων) εξασφαλίζει τη δυνατότητα καθοδήγησης λέιζερ, ενώ η συνεργασία με πλατφόρμες συλλογής πληροφοριών (ISR) ή επίγεια συστήματα μπορεί να ενισχύσει τη στόχευση. Οι δοκιμές απαιτούν, φυσικά βολές πιστοποίησης και αξιολόγηση δομικής κόπωσης των πτερύγων, καθώς η μεταφορά πολλών pods αυξάνει το μηχανικό φορτίο. Όλα όμως βρίσκονται εντός τεχνικά εφικτού πλαισίου και υπάρχουν ήδη επιτυχημένες χρήσεις από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Παράδειγμα εφαρμογής στο Αιγαίο
Ένα ρεαλιστικό σενάριο περιλαμβάνει ταχεία απογείωση Block-30 μετά τον εντοπισμό σμήνους UAV από ναυτικό ή επίγειο ραντάρ. Το αεροσκάφος φέρει τέσσερις ή έξι φορείς LAU-131 με ρουκέτες APKWS II και συνεργάζεται με άλλο Block-30 ή επίγειο pod για laser designation. Σε λίγα λεπτά, εκτελεί πολλαπλές βολές μεγάλης ακρίβειας, εξουδετερώνοντας τις απειλές προτού πλησιάσουν κρίσιμες εγκαταστάσεις με εξαιρετικά οικονομικό τρόπο για την οικονομία πυρομαχικών όπως οι πύραυλοι IRIS-T και AMRAAM που διαθέτει η ΠΑ.
Παράλληλα, άλλο Block-30 σε ρόλο test-bed εκτελεί δοκιμές ελληνικού όπλου μέσω tablet AIFS, συλλέγοντας δεδομένα για τη βιομηχανία. Έτσι, το ίδιο επιχειρησιακό πλαίσιο εξυπηρετεί και άμυνα και έρευνα.
Η ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί
Η μη αναβάθμιση των Block-30 δεν είναι απαραίτητα απώλεια. Μπορεί να εξελιχθεί σε στρατηγικό πλεονέκτημα, αν η Ελλάδα επιλέξει να τα αξιοποιήσει με ευρηματικότητα, τεχνολογικό ρεαλισμό και εθνικό προσανατολισμό. Με μικρές έως μεσαίες επενδύσεις σε pods, tablet συστήματα και στοχευμένη εκπαίδευση, η Πολεμική Αεροπορία αποκτά νέες δυνατότητες και η εγχώρια βιομηχανία αποκτά ζωντανό πεδίο δοκιμών για όπλα και υποσυστήματα. Ο μετασχηματισμός αυτός θεωρητικά είναι απολύτως συμβατός με τις ανάγκες του ελληνικού χώρου και θα αποφύγει την απαξίωση των μαχητικών.
Διαβάστε σχετικό άρθρο:
