Ο όρος “αεράμυνα” αναφέρεται τόσο στη στρατηγική της προστασίας ενός εναέριου χώρου όσο και στο σύστημα όπλων και άλλου εξοπλισμού που χρησιμοποιούνται για την προστασία της επικράτειας ενός κράτους από εναέρια επίθεση. Απαιτεί επίσης την ανάπτυξη ειδικών μέσων για την αναχαίτιση και καταστροφή εχθρικών αεροσκαφών αφού εντοπιστούν.
Τα συστήματα ραντάρ, τα αντιαεροπορικά, τα μαχητικά αεροσκάφη και οι πύραυλοι εδάφους-αέρος είναι μερικά από τα στοιχεία που μπορεί να περιλαμβάνονται στα συστήματα αεράμυνας. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την άμυνα έναντι ενός ευρέως φάσματος κινδύνων, όπως βομβαρδιστικά, μαχητικά αεροσκάφη, πύραυλοι κρουζ και μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV).
Ο σκοπός ενός συστήματος αεράμυνας είναι να σταματήσει τα εχθρικές εναέριες απειλές από το να μπορούν να επιτίθενται σε επίγειους στόχους, που μπορεί να περιλαμβάνουν στρατιωτικά φυλάκια, σημαντικά κομμάτια υποδομής και πυκνοκατοικημένες περιοχές.
Διαδικασία εμπλοκής εχθρικών στόχων
Για τον εντοπισμό, την παρακολούθηση και την εμπλοκή των εχθρικών απειλών, ένα σύστημα αεράμυνας αποτελείται από πολλαπλά εξαρτήματα που συνεργάζονται μεταξύ τους.
- Εντοπισμός: Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει για την προστασία από αεροπορικές επιθέσεις είναι η αναζήτηση και η αναγνώριση τυχόν εχθρικών αεροσκαφών που μπορεί να βρίσκονται στην περιοχή. Μια ευρεία γκάμα αισθητήρων, όπως τα συστήματα ραντάρ, που χρησιμοποιούν ραδιοκύματα για τον προσδιορισμό της θέσης και της κίνησης των εναέριων απειλών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη αυτού του στόχου. Άλλοι τύποι αισθητήρων, όπως κάμερες υπερύθρων και ακουστικοί αισθητήρες, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στη διαδικασία επιτήρησης αεροσκαφών.
- Αναγνώριση: Όταν εντοπιστούν εχθρικά αεροσκάφη, το επόμενο βήμα είναι να εξακριβωθεί η φύση τους, από πού προέρχονται και ποιοι είναι οι στόχοι τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση ποικίλων τεχνικών, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης της υπογραφής του ραντάρ, της οπτικής αναγνώρισης του αεροσκάφους / εναέριας απειλής από εκπαιδευμένους παρατηρητές και της ηλεκτρονικής αναγνώρισης του αεροσκάφους μέσω της χρήσης σημάτων που εκπέμπονται από το αεροσκάφος.
- Παρακολούθηση: Μόλις εντοπιστούν εχθρικά αεροσκάφη, είναι απαραίτητο να παρακολουθήσετε τις κινήσεις τους για να προβλέψετε την πορεία πτήσης τους και να επιλέξετε την καταλληλότερη πορεία δράσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό πραγματοποιείται με τη βοήθεια συστημάτων ραντάρ, τα οποία είναι σε θέση να παρακολουθούν πολλούς στόχους ταυτόχρονα.
- Κατάρριψη: Αφού εντοπιστούν, αναγνωριστούν και ακολουθηθούν εχθρικά αεροσκάφη, το επόμενο βήμα στη διαδικασία είναι να επινοηθεί μια κατάλληλη αντίδραση. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται τη χρήση αεροσκαφών αναχαίτισης ή πυραύλων εδάφους-αέρος για την εμπλοκή και την καταστροφή του εχθρικού αεροσκάφους. Εναλλακτικά, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την εφαρμογή άλλων αμυντικών μέτρων, όπως η διασπορά αεροσκαφών στο έδαφος ή η ενεργοποίηση συστημάτων αεράμυνας.
Γενικά, ο σκοπός ενός συστήματος αεράμυνας (αντιαεροπορικό) είναι να προστατεύει μια χώρα ή περιοχή από εναέριες επιθέσεις με τον εντοπισμό, την παρακολούθηση και τελικά την αναχαίτιση αεροσκαφών που ανήκουν σε έναν εχθρό.
Τα καλύτερα συστήματα αεράμυνας
Επειδή η αποτελεσματικότητα ενός συστήματος αεράμυνας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η συγκεκριμένη απειλή που έχει σχεδιαστεί για να αμυνθεί, οι πόροι και η τεχνολογία που διαθέτει το σύστημα και η συνολική στρατιωτική στρατηγική της χώρας ή της περιοχής, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ποιο σύστημα αεράμυνας είναι το «καλύτερο».
Ενώ ορισμένα συστήματα αεράμυνας μπορεί να είναι πιο επιτυχημένα έναντι απειλών μεγαλύτερου βεληνεκούς όπως πύραυλοι κρουζ ή βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς, άλλα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά έναντι απειλών μικρότερου βεληνεκούς όπως μαχητικά αεροσκάφη ή μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV).
Τούτου λεχθέντος, τα ακόλουθα είναι μερικά παραδείγματα συστημάτων αεράμυνας που συνήθως θεωρούνται από τα πιο προηγμένα και αποτελεσματικά διαθέσιμα συστήματα:
Αυτά τα αμυντικά συστήματα έχουν αναπτυχθεί όλα με σκοπό την προστασία από ένα ευρύ φάσμα κινδύνων και έχουν εξοπλίσει ένοπλες δυνάμεις σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ένα «τέλειο» σύστημα αεράμυνας, το καθένα έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Κατηγορίες συστημάτων Αεράμυνας
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές κατηγορίες συστημάτων αεράμυνας, όπως:
Το SHORAD, ή αεράμυνα μικρής εμβέλειας, αναφέρεται σε αμυντικά συστήματα που προορίζονται να προστατεύουν από αεροσκάφη και πυραύλους που πετούν σε χαμηλά υψόμετρα και σε μικρή απόσταση, συχνά λιγότερο από 50 χιλιόμετρα. Αυτά τα συστήματα προορίζονται για την αναχαίτιση απειλών σε απόστασεις αρκετά κοντινές. Είναι κοινή πρακτική η χρήση τους για την υπεράσπιση στρατιωτικών βάσεων, στρατευμάτων και άλλων υποδομών υψηλής αξίας. Ένα δίκτυο απο συστήματα SHORAD μπορεί να αποτελείται από αντιαεροπορικά όπλα και πυραύλους μικρής εμβέλειας, μεταξύ άλλων τύπων όπλων.
Η αεράμυνα μεσαίου βεληνεκούς (MRAD) αναφέρεται σε αμυντικά συστήματα που προορίζονται να προστατεύουν από αεροσκάφη και πυραύλους που πετούν σε μεσαία ύψη και βεληνεκές, που είναι συνήθως άνω των 50 χιλιομέτρων. Συχνά εξυπηρετούν τον σκοπό της παροχής ασφάλειας σε μεγαλύτερες περιοχές, όπως πόλεις ή περιοχές, και τα οπλοστάσια τους μπορεί να περιλαμβάνουν συστήματα όπως πυραύλους εδάφους-αέρος και μαχητικά αεροσκάφη.
Η αεράμυνα μεγάλης εμβέλειας, γνωστή και ως LRAD, αναφέρεται στα συστήματα που προορίζονται να προστατεύουν από αεροσκάφη και πυραύλους που πετούν σε μεγάλα ύψη και σε μεγάλες αποστάσεις, συχνά πάνω από 300 χιλιόμετρα. Εξυπηρετούν τον σκοπό της υπεράσπισης ολόκληρων εθνών ή περιοχών και τα οπλοστάσια τους μπορεί να περιλαμβάνουν όπλα όπως συστήματα ραντάρ και πυραύλους σχεδιασμένους να αναχαιτίζουν τις εισερχόμενες απειλές.
Τα ολοκληρωμένα συστήματα αεράμυνας (IADS) έχουν σχεδιαστεί για να ενσωματώνουν πολλαπλά επίπεδα δυνατοτήτων αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων μικρού, μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, προκειμένου να παρέχουν ολοκληρωμένη προστασία έναντι ποικίλων απειλών. Το IADS μπορεί επίσης να περιέχει συστήματα διοίκησης και ελέγχου για να διευκολύνει το συντονισμό των πολλών διαφορετικών πτυχών της αεράμυνας.
Γενικά, η κάθε κατηγορία συστημάτων αεράμυνας που αναπτύσσεται καθορίζεται από τους μοναδικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει μια χώρα ή περιοχή, με βάση τα μέσα και την τεχνολογία που έχει στη διάθεσή της.
Αντιμετώπιση εχθρικής απειλής σμήνωσης Drone / UAV σε στρατιωτικές βάσεις
Υπάρχουν μερικές διαφορετικές προσεγγίσεις που μπορούν να αποφασιστούν για την άμυνα των βάσεων από σμήνη drones, συμπεριλαμβανομένων των εξής:
Ανίχνευση και παρακολούθηση: Ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνετε για να αμυνθείτε από ένα σμήνος drones είναι να μπορείτε να ανιχνεύσετε και να παρακολουθήσετε την κίνησή τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση ενός μεγάλου αριθμού αισθητήρων, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων ραντάρ, ηλεκτρο-οπτικών καμερών και ανιχνευτών ήχου, μεταξύ άλλων. Όταν εντοπιστούν τα drones, οι κινήσεις τους μπορούν να παρακολουθηθούν για να προσδιοριστεί η πορεία τους και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισής τους.
Ηλεκτρονικά αντίμετρα: Τα ηλεκτρονικά αντίμετρα, όπως μέθοδος spoofing, είναι δύο παραδείγματα ηλεκτρονικών αντίμετρων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βλάψουν τα συστήματα επικοινωνίας και πλοήγησης των drones, καθιστώντας έτσι πιο δύσκολη την επιτυχή λειτουργία των drones. Αυτά τα αντίμετρα μπορούν είτε να εμποδίσουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη να λάβουν εντολές είτε να τα αναγκάσουν να παρεκκλίνουν από την προβλεπόμενη πορεία τους.
Φυσικά εμπόδια: Μπορείτε να αποτρέψετε φυσικά τα drones να εισέλθουν σε μια προστατευμένη τοποθεσία κατασκευάζοντας φυσικά εμπόδια, όπως φράχτες ή τοίχους γύρω από την περίμετρο της περιοχής. Αυτά τα εμπόδια, όταν συνδυάζονται με αισθητήρες και σειρήνες, μπορούν να ειδοποιήσουν τις αρμόδιες αρχές σε περίπτωση που ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος επιχειρήσει να διεισδύσει στην περίμετρο.
«Παραδοσιακά» αντίμετρα: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί η φυσική καταστροφή ενός drone. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση μιας μεγάλης ποικιλίας αντίμετρων, όπως πυροβόλα όπλα ή βλήματα και όπλων κατευθυνόμενης ενέργειας (laser).
Όταν πρόκειται για την προστασία μιας βάσης από ένα σμήνος drones, η πιο αποτελεσματική μέθοδος θα καθοριστεί τελικά από τη φύση της απειλής, καθώς και από τα μέσα και την τεχνολογία που έχει κάποιος στη διάθεσή του. Για να δημιουργηθεί μια ολοκληρωμένη αεράμυνα, πρέπει να υπάρξει ένας συνδυασμός αισθητήρων, αντίμετρων και στρατηγικών.
Πείτε μας την γνώμη σας στα σχόλια!
Copyright: Απαγορεύεται η αντιγραφή του κειμένου χωρίς σχετική άδεια από το NEMESIS HD
