Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο εύκολα και βιαστικά κάποιοι είναι έτοιμοι να «κάψουν» τις σχέσεις με την Αίγυπτο. Μέσα σε λίγες μόλις ημέρες, εμφανίζονται φωνές που κάνουν λόγο για «προδοσία», εκτοξεύουν τελεσίγραφα ή ακόμα και προσβολές προς μια χώρα η οποία – μέχρι στιγμής – δεν έχει κάνει τίποτα περισσότερο από το να ζητά διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση ΑΟΖ, ακριβώς όπως πράττει και η δική μας πλευρά.
Αξίζει να σημειωθεί πως ακόμη και ο επίσημος Χάρτης Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού της Ελλάδας αναγνωρίζει ρητά ότι τα ανώτατα όρια σε ορισμένες περιοχές αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Συγκεκριμένα η χθεσινή απάντηση του ΥΠΕΞ αναφέρει ότι: «Αυτό άλλωστε ρητά αναφέρεται στον χάρτη ότι δηλαδή στα τμήματα, στα οποία δεν έχει υπάρξει διμερής οριοθέτηση, αναφέρονται τα δυνητικά όρια, σύμφωνα με τη μέση γραμμή».
Ξεχνάμε, δηλαδή, ότι η Αίγυπτος στάθηκε δίπλα μας σε πολύ πιο δύσκολες στιγμές, όταν σήκωσε μαχητικά όταν έπρεπε, για να φτάσουν τα δικά μας αεροσκάφη με ασφάλεια εκεί που έπρεπε σε περίοδο κρίσης με την Τουρκία, ή όταν υπέγραφε το 2020 την μερική οριοθέτηση ΑΟΖ για να βοηθήσει εναντίον του ανυπόστατου Τουρκολιβυκού μνημονίου που έχει καταδικάσει.
Ακόμα, συμμετέχει στη «ΜΕΔΟΥΣΑ» με όλα της τα μέσα, δίνοντάς μας πρόσβαση ακόμα και σε ελικοπτεροφόρα για τα Apache μας και στάθηκε μαζί μας ως διαμεσολαβητής ανάμεσα στην Ελλάδα και σε Αραβικά κράτη και Άραβες πολέμαρχους.
Και τώρα; Επειδή υπάρχει μια διαφωνία – πιθανώς προσωρινή – κάποιοι βιάζονται να γυρίσουν το κλίμα στο «ή μαζί μας ή εχθρός». Δεν πάει έτσι. Οι διαφορές σε μια διπλωματική κρατική σχέση είναι φυσιολογικές. Το να τις μετατρέπεις σε κρίση, όμως, είναι επιλογή. Και όχι έξυπνη. Με την Αίγυπτο πρέπει να συνομιλούμε για τα πάντα.
Από την Μονή Σινά, μέχρι τον Χαφτάρ και την ΑΟΖ, η σχέση μας με την Αίγυπτο είναι το κλειδί για να λυθούν όλα αυτά τα προβλήματα.
Το ΥΠΕΞ πρέπει να ξυπνήσει και να κινηθεί. Διπλωματία δεν σημαίνει ούτε σιωπή ούτε ένταση – σημαίνει δουλειά, συντονισμός και επαφή. Όσο δεν υπογράφουμε συμφωνίες με την Αίγυπτο, κάποιος άλλος θα πάρει την θέση μας και είναι τεράστιο σφάλμα ότι αφήσαμε τις σχέσεις να κολλήσουν στην μερική οριοθέτηση ΑΟΖ του 2020.
Αν χαθεί η Αίγυπτος εξαιτίας λάθος εκτίμησης ή επειδή κάποιοι μιλούν περισσότερο απ’ όσο σκέφτονται, τότε το λάθος θα είναι δικό μας. Οι διεθνείς σχέσεις αλλάζουν, ναι, αλλά δεν είμαστε ακόμη εκεί. Χρειάζεται ψυχραιμία, όχι πανικός. Χρειάζεται υπομονή και σοβαρότητα.
