Στην εποχή που κυριαρχεί η βληματοκεντρική προσέγγιση στον πόλεμο, τα arsenal ships, «πλοία οπλοστάσια» είναι μια επιλογή που ίσως θα ενδιέφερε το Πολεμικό Ναυτικό. Πλοία, είτε επανδρωμένα είτε μη επανδρωμένα (USV), μπορούν να λειτουργήσουν ως φορείς όπλων και άλλων συστημάτων, συμπληρώνοντας την δύναμη ενός στόλου.
Η ιδέα των arsenal ships
Ο πρωταρχικός ρόλος ενός πλοίου οπλοστάσιο είναι να χρησιμεύσει ως κινητή πλατφόρμα πυραύλων. Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά πολεμικά πλοία που εξισορροπούν τον οπλισμό με άλλες δυνατότητες όπως η ταχύτητα, η ικανότητα ελιγμών και τα υπόλοιπα συστήματα επί του σκάφους, τα arsenal ships δίνουν προτεραιότητα στη ισχύς πυρός. Θα είναι συνήθως εξοπλισμένα με μια μεγάλη γκάμα πυραυλικών συστημάτων, που κυμαίνονται από πυραύλους cruise και βαλλιστικούς πυραύλους για πλήγματα μεγάλου βεληνεκούς έως πυραύλους επιφανείας-αέρος για άμυνα έναντι εναέριων απειλών.
Τα πλοία οπλοστάσια σχεδιάζονται με προσέγγιση που δίνει έμφαση στον οπλισμό του σκάφους. Ο πρωταρχικός στόχος του σχεδιασμού είναι να μεγιστοποιηθεί η χωρητικότητα του ωφέλιμου φορτίου, ενώ ελαχιστοποιούνται άλλοι παράγοντες όπως το μέγεθος του πληρώματος και τα συστήματα επί του σκάφους. Αυτή η προσέγγιση έχει ως αποτέλεσμα ένα πλοίο που είναι ουσιαστικά μια «πλωτή πυροβολαρχία», ικανή να εξαπωλήσει έναν τεράστιο όγκο πυρός.
Η επιχειρησιακή χρήση των arsenal ships διαφέρει σημαντικά από τα παραδοσιακά παραδοσιακά πλοία. Δεν είναι σκάφη «πρώτης γραμμής» αλλά μάλλον στρατηγικά μέσα που αναπτύσσονται για συγκεκριμένες αποστολές. Ο ρόλος τους μπορεί να είναι να παρέχουν μια πλατφόρμα από την οποία ο στόλος θα μπορεί να χτυπήσει την εχθρική ενδοχώρα, μονάδες επιφανείας του εχθρού χωρίς οι κύριες μονάδες του στόλου να πρέπει να «θυσιάσουν» κελιά αντιαεροπορικών πυραύλων.
Παράλληλα, η χρήση ενός arsenal ship δεν περιορίζεται μόνο στον επιθετικό τους χαρακτήρα. Έχοντας έναν μεγάλο αριθμό VLS διαθέσιμων θα μπορούσαν να προσφέρουν και στην αντιαεροπορική προστασία μίας ομάδας μάχης ή μιας περιοχής στρατηγικής σημασίας., το οποίο όμως ίσως τα έκανε και ακόμα μεγαλύτερης αξίας στόχο.
Παρά την δυνητική ισχύ πυρός τους, τα arsenal ships θα μπορούσαν να είναι ευάλωτα σε εχθρικές επιθέσεις, ειδικά εάν δεν διαθέτουν επαρκή αμυντικά συστήματα. Αυτή η ευπάθεια καθιστά αναγκαία την ανάπτυξη αυτών των πλοίων με σκάφη συνοδείας ή πολύ μακριά από επικίνδυνες περιοχές.
Προσπάθειες για την υλοποίηση της ιδέας
Αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κάποιο Πολεμικό Ναυτικό που να επιχειρεί με arsnal ships, ωστόσο, υπήρξαν αρκετές προτάσεις και σχέδια, καθώς και πλοία που ενσωματώνουν ορισμένες από τις αρχές ενός πλοίου οπλοστάσιο.
Ίσως το πιο διάσημο παράδειγμα, ήταν μια ιδέα που αναπτύχθηκε από το Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών τη δεκαετία του 1990. Η πρόταση ήταν για ένα πλοίο με stealth σχεδιασμό και κύριο οπλισμό περίπου 500 κελιών κατακόρυφης εκτόξευσης (VLS) για διάφορους τύπους πυραύλων. Οι δημοσιονομικοί περιορισμοί και η μετατόπιση των στρατηγικών προτεραιοτήτων οδήγησαν στην ακύρωση αυτού του προγράμματος πριν ναυπηγηθούν πλοία.

Το παράδειγμα της Νότιας Κορέας με το Joint Firepower Ship
Η ανάπτυξη του Joint Firepower Ship/Joint Strike Ship από τη Νότια Κορέα σηματοδοτεί μια σημαντική πρόοδο στις ναυτικές της ικανότητες, εφαρμόζοντας της ιδέα των arsenal ships με το σχέδιο ναυπήγησης να περιλαμβάνει έως και τρία από αυτά τα πλοία, το καθένα εξοπλισμένο με αντιαεροπορικούς και βαλλιστικούς πυραύλους.
Εκτός από το ίδιο το πλοίο, η DAPA της Νότιας Κορέας σχεδιάζει να επενδύσει περίπου 467 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ από το 2024 έως το 2036 στην ανάπτυξη ενός νέου βαλλιστικού πυραύλου «Ship to Surface».
Το στρατηγικό όραμα για το Joint Firepower Ship περιλαμβάνει την ενσωμάτωσή του σε μια ολοκληρωμένη αλυσίδα, που λειτουργεί σε συνδυασμό με τους πυραύλους εδάφους-εδάφους του Στρατού και τους πυραύλους αέρος-εδάφους της Πολεμικής Αεροπορίας.
Μη-επανδρωμένα σκάφη (USV), μια πιο προσιτή λύση
Πέραν των μεγάλων πλοίων όπως το JFS που αναφέρθηκε προηγουμένως, η χρήση μη επανδρωμένων σκαφών (USV), θα μπορούσε να λειτουργήσει κατά τον ίδιο τρόπο, μειώνοντας ακόμα παραπάνω το δυνητικό κόστος.
Η ανάπτυξη του Μεγάλου Μη Επανδρωμένου Σκάφους Επιφανείας (LUSV) από το Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό άλμα σε τεχνολογία και αντίληψη, προσφέροντας ένα μη επανδρωμένο arsenal ship. Ένας από τους πιο αξιοσημείωτους ρόλους που οραματίστηκαν για το LUSV είναι ως πλατφόρμα Deep Strike.
Αυτός ο ρόλος αξιοποιεί την ικανότητα του LUSV να μεταφέρει ένα σημαντικό ωφέλιμο φορτίο πυραύλων, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας να φιλοξενεί κελιά συστήματος κατακόρυφης εκτόξευσης (VLS) σε τυπικά εμπορευματοκιβώτια ISO. Αυτό το χαρακτηριστικό όχι μόνο επιτρέπει τη διακριτική και κατανεμημένη ανάπτυξη ισχύος πυρός, αλλά επίσης ενισχύει την ευελιξία του σκάφους σε διάφορα σενάρια μάχης.

Η επιτυχής δοκιμαστική εκτόξευση ενός πυραύλου εδάφους-αέρος Standard SM-6 από το USV Ranger υπογραμμίζει τις δυνατότητες του LUSV ως τρομερής πλατφόρμας κρούσης. Η ικανότητα εκτόξευσης χτυπημάτων ακριβείας μεγάλου βεληνεκούς, συμπεριλαμβανομένων πιθανών πυραύλων cruise Tomahawk και αντι-υποβρυχιακών πυραύλων (ASROC), τοποθετεί το LUSV ως ένα εργαλείο για την προβολή ισχύος σε τεράστιες θαλάσσιες περιοχές.
Πέρα από τις αποστολές βαθιάς κρούσης, οι πιθανοί ρόλοι του LUSV εκτείνονται σε αντιαεροπορικές και αντιπλοϊκές επιχειρήσεις, μεταφορά οχημάτων, υποστήριξη αεροπορίας και εξειδικευμένους ρόλους μάχης. Η μη επανδρωμένη φύση του επιτρέπει επιχειρήσεις σε περιβάλλοντα υψηλού κινδύνου χωρίς άμεσο ανθρώπινο κίνδυνο, καθιστώντας το ιδανικό για αναγνώριση, αντίμετρα ναρκών και ανθυποβρυχιακό πόλεμο.
Arsenal ships για το Πολεμικό Ναυτικό
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους το Πολεμικό Ναυτικό θα έπρεπε να εξετάσει την ιδέα των arsenal ships. Το Πολεμικό Ναυτικό θα μπορούσε με μία αγορά 1-2 arsenal ships ή ενός μεγαλύτερου αριθμό USV/LUSV να αποκτήσει δυνατότητες κρούσης σε βάθος, μία ικανότητα που δεν έχει τώρα, χωρίς να χρειαστεί να αποδυναμώσει τις κύριες μονάδες επιφανείας τους όπως θα γινόταν αν οι FDI αγοράζονταν με εκτοξευτές A70 και MdCN.

Παράλληλα, με τις επιθέσεις κορεσμού κατά πλοίων να γίνονται πιο συνήθεις, μία ομάδα μάχης θα μπορούσε να επωφεληθεί από έναν ακόμα μεγαλύτερο αριθμό αντιαεροπορικών βλημάτων, αν το arsenal ship επιχειρεί συνδυαστικά με τις υπόλοιπες μονάδες του στόλου.
Τέλος, για το Πολεμικό Ναυτικό η προσθήκη arsenal ships στην δύναμή του θα βελτίωνε σε έναν βαθμό την εικόνα του ταλαιπωρημένου πλέον στόλου και θα κάλυπτε σε έναν βαθμό το κενό στην δύναμη πυρός που υπάρχει αυτή την στιγμή.
Για περισσότερα άρθρα του Βασίλης Κ.
Απαγορεύεται η αντιγραφή χωρίς άδεια του NEMESIS HD – Χρησιμοποιήστε την κοινοποίηση