Τρίτη, 11 Φεβρουαρίου, 2025
5.6 C
Athens

Η γερμανική εξάρτηση απο διεθνείς οργανισμούς | ΑΝΑΛΥΣΗ

Copyright: NEMESIS HD (NEMESISHD.GR) εκτός των ρητά αναφερόμενων εξαιρέσεων (πνευματικά δικαιώματα τρίτων) - Η αντιγραφή του κειμένου του άρθρου απαγορεύεται - Χρησιμοποιήστε την κοινοποίηση

Του Χρήστου Νικολάου ( AtlasReview.eu )

Η γερμανική στάση , σε πολλά ζητήματα, αποτελεί για την ελληνική κοινή γνώμη ένα πραγματικό μυστήριο.( Το να λες απλά μας μισουν δεν δικαιολογεί τη πολιτική τους )

Ιδιαίτερα περίεργη είναι όμως και η στάση της Γερμανίας σε ζητήματα εδαφικής ακεραιότητας κρατών μελών της πολυαγαπημένης για εκείνους Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί όμως το αναφέρουμε αυτό; Γιατί πολύ απλά δεν υφίσταται διεθνής οργανισμός ο οποίος δεν εξασφαλίζει την εδαφική ακεραιότητα των μελών του μιας και καθορίζεται από αυτά ακριβώς τα σύνορα. Δεδομένου του παραπάνω λοιπόν εντείνεται το ερώτημα- προς τι αυτή η στάση του εταίρου μας;

 Το γεγονός ότι υπάρχει μια ισχυρή Τουρκική κοινότητα στο εσωτερικό της Γερμανίας, μία Μουσουλμανική κοινότητα στην οποία η Τουρκία έχει διαφημιστεί ως ο προστάτης τους στην Ευρώπη αλλά και σημαντικές επενδύσεις Γερμανικών κεφαλαίων στην Τουρκία –αλλά και Τουρκικών στη Γερμανία- παίρνουν (μαζί με τις ιστορικές καταβολές της εν λόγω σχέσης) πρώτη θέση σε οποιαδήποτε τέτοια ανάλυση.

 Εμείς ωστόσο θα εστιάσουμε σε ένα άλλο σημείο και στη θέση της Γερμανίας στο παγκόσμιο χάρτη προκείμενου να εντοπίσουμε ένα πιο ισχυρό παράγοντα στη Γερμανική πολιτική.

 Το πρώτο σκέλος αφορά την εσωτερική πολιτική (θυμηθείται ,όλα παίζουν ρόλο). Μια πρώτη ματιά στην πολιτική σκηνή της Γερμανίας φανερώνει την μεγάλη αφοσίωση σε ζητήματα εσωτερικής πολιτικής ,με μεγάλα ποσά να αφιερώνονται σε θέματα εργασίας , κοινωνικά ζητήματα , εκπαίδευση αλλά και τη βιομηχανία. Είναι γνωστό εξάλλου ,τα γερμανικά προϊόντα και η «γερμανική οργάνωση» έχουν αποκτήσει τη μορφή θρύλων πια.

 Σίγουρα όλα τα παραπάνω είναι κάθε άλλο παρά «περίεργο» για ένα καλά δομημένο κράτος. Ωστόσο το παραπάνω αποτελεί ίσως μία μορφή σύγκρισης μιας και η διαρκής κινητικότητα και η προσαρμοστικότητα που εντοπίζουμε στην Γερμανική εσωτερική πολιτική δεν είναι καθόλου εμφανείς στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

 Φυσικά δεν γίνεται να περιμένουμε συνεχείς εναλλαγές στην εξωτερική πολιτική μιας χώρας αλλά δε γίνεται να περιμένουμε και στασιμότητα ,ειδικά όταν ένας γείτονας και στενός σύμμαχος (ή και εν δυνάμει συνέταιρος) προοδευτικά οδηγεί το λαό του σε ένα καθεστώς ανελευθερίας και γίνεται πιο ορμητικός, απρόοπτος, βίαιος και επικίνδυνος (όπως έχει δείξει η σειρά εισβολών και παρεμβάσεων της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια).

 Η σταθερή θέση της Γερμανικής εξωτερικής πολιτικής βασίζεται σε θεσμούς όπως η ΕΕ ή το ΝΑΤΟ και αυτό δικαιολογείται απόλυτα αν αναλογιστούμε την ηγεμονική θέση της Γερμανίας στην ΕΕ ή τον αριθμό ΝΑΤΟικών στρατευμάτων που έχει δεσμεύσει τόσο κατά το παρελθόν αλλά και στο παρόν για την προστασία των συνόρων της. Επομένως ,αφού η Ένωση δίνει κυριαρχία πέρα απ’τα σύνορα της και το ΝΑΤΟ ελευθερώνει Γερμανικούς πόρους για κατανάλωση σε άλλους τομείς πέρα απ’την άμυνα, είναι φυσικό η διατήρηση των οργανισμών -ιδίως του ΝΑΤΟ- να είναι σημαντική προτεραιότητα.

 Με άλλα λόγια η Γερμανία κάνει κάτι απολύτως κατανοητό και φυσιολογικό, προσπαθεί να ευνοήσει αυτούς ακριβώς τους οργανισμούς  και – ίσως δυστυχώς για την Ελλάδα στη συγκεκριμένη περίοδο- η Τουρκία συνεισφέρει ενεργά και στα δύο. Τα πράγματα γίνονται χειρότερα αν λάβουμε υπόψιν την δική μας μειονεκτική θέση ,ειδικά σε θέματα εμπορίου (εισαγωγές-εξαγωγές) αλλά και εξοπλισμών (εδώ πρέπει να τονιστεί η παραγωγή και εξαγωγή αυτών και όχι η διαθεσιμότητα τους).

 Η Γερμανία είναι ξεκάθαρο ότι απολαμβάνει την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην άμυνα της και πολύ απλά ,όταν αναφερόμαστε σε προστασία της νοτίου Ευρώπης η Τουρκία (όσο τουλάχιστόν είχε και φιλο-δυτικές πολιτικές) ήταν ένας εξαιρετικός σύμμαχος με μέσα και διάθεση να πολεμήσει ενώ ταυτόχρονα μείωνε τις ανάγκες για ικανού μεγέθους στρατιωτικά τμήματα από μεριάς των κρατών μελών της ΕΕ.

Φαίνεται εμείς να μην έχουμε εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητες της ΕΕ ενώ η οικονομική κρίση απλά επιδείνωσε τη θέση μας. Ποια όμως θα μπορούσε να είναι η λύση για την Ελλάδα; Σίγουρα όχι η «πυρπόληση» θεσμών αλλά μάλλον η εκμετάλλευση των νέων συνθηκών και η εκ νέου «διαφήμιση» της Ελλάδας στην διεθνή σκηνή .

 Η προεδρία Τράμπ ανέδειξε τις βαθιές ανησυχίες της αμερικανικής γραφειοκρατίας στη περίοδο της Σινικής ανόδου. Επιχειρησιακά το ΝΑΤΟ στηρίζεται στις Αεμρικανοβρετανικές δυνάμεις οι οποίες όμως καλούνται να αντιμετωπίσουν τους δικούς τους αντιπάλους , οι ΗΠΑ την Κίνα στον Ειρηνικό και η Μεγάλη Βρετανία τη Ρωσία στις βόρειες Θάλασσες.

Δεδομένου αυτών , η συνεχής δαπάνη πόρων για την προστασία μίας ηπείρου με μεγάλες αμυντικές βιομηχανίες και τεράστια κεφάλαια πολύ απλά δεν είναι μία λογική στρατηγική.

 Η κατάσταση γίνεται πιο ευνοϊκή όμως όταν μέσα σε αυτήν την ήπειρο υπάρχει μία χώρα με τεράστιες στρατιωτικές δυνατότητες ,βιομηχανία αλλά και πολιτική πρωτοβουλία. Φυσικά , είναι η Γαλλία η οποία βλέπει το μεγάλο της απωθημένο , τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Ευρωπαϊκού θεσμού αφοσιωμένο αποκλειστικά στα συμφέροντα της Ευρώπης.

Οι ΗΠΑ ,που θα έβλεπαν τον νούμερο ένα σύμμαχο τους (την ΕΕ) να ανεξαρτητοποιήται επιχειρησιακά , ειδικά από τη στιγμή που τα συμφέροντα τους δεν αποκλείουν και πολύ, κάθε άλλο παρα αντίθετες θα ήταν μιας και ο εν λόγω θεσμός θα συμπεριλαμβανόταν στα πλαίσια του ΝΑΤΟ , ως ένα παρακλάδι του ίσως.  Μιλάμε ουσιαστικά για την Δυτικό Ευρωπαϊκή Ένωση του Ψυχρού πολέμου , με μεγαλύτερη όμως πολιτική «τόλμη» .  

Η Ελλάδα , όντας απ’τις λίγες Ευρωπαϊκές χώρες σε διαρκή επαγρύπνηση και με σημαντικότατες δυνάμεις, καλό θα ήταν να αξιοποιήσει τις καταστάσεις για να πραγματωθεί η πρωτοβουλία αυτή ,κάτι που θα την έφερνε άμεσα πιο κοντά τόσο με τη Γαλλία όσο και με τις ΗΠΑ.

Μπορεί οι καταστάσεις αυτή τη στιγμή με τη Σούδα και τους φυσικούς πόρους να μας δίνει κάποια πλεονεκτήματα αλλά αν θέλουμε διαρκείς συμμαχίες και ισχύ μέσα στην Ευρώπη (ή και έξω απο αυτήν) πρέπει να φανεί πρόθεση δέσμευσης και διάθεση κινητικότητας απ’την Αθήνα.  

Η πρώτη δημοσίευση του, στην ιστοσελίδα https://nemesishd.gr ,γίνεται κατόπιν άδειας του αρθρογράφου.

Η άποψη του αρθρογράφου δεν εκφράζει απαραίτητα το NEMESISHD.GR και δημοσιεύεται στα πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης

Μείνετε συντονισμένοι για κάθε εξέλιξη – Ακολουθήστε το NEMESIS HD στο Google News – ΕΔΩ

Διαβάστε επίσης

AIM-7: Γιατί ο “Sparrow” συνεχίζει να χρησιμοποιείται

Στα χρονικά του εναέριου πολέμου, λίγα όπλα έχουν αφήσει...

ΚΕΤΕΣ – ΠΑΝΟΠΤΗΣ – ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ: Η αντιμετώπιση των Τουρκικών UAV & Drone παίρνει “σάρκα και οστά”

Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης καταγράφουν τις πληροφορίες σχετικά με...

Saab Swordfish: Ένας ιδανικός αντικαταστάτης των Ελληνικών P-3 Orion

Η αναβάθμιση των τεσσάρων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3B Orion...

Πύραυλοι Jericho: Η «Πυρηνική» επιλογή του Ισραήλ

Η «οικογένεια» βαλλιστικών πυραύλων Jericho, που αναπτύχθηκε από το...

Αν χρειαστεί ας απειληθεί η ειρήνη στην Μεσόγειο

Με τους Τούρκους να εχουν ξεφύγει εντελώς στις απειλές...

Litening 5 και RecceLite XR: Τα ατρακτίδια στο μάτι της Πολεμικής Αεροπορίας

Το προηγούμενο χρονικό διάστημα έχει γίνει μπαράζ παρουσιάσεων ατρακτιδίων...

Πρόσφατες εξελίξεις

ΕΚΤΑΚΤΟ: Τελεσίγραφο Τραμπ σε Χαμάς και απειλή σε Αίγυπτο και Ιορδανία για Παλαιστίνιους

Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, έστειλε ένα...

Συνάντηση Μητσοτάκη-Μακρόν: Τι είπαν για πιθανή πώληση πυραύλων METEOR στην Τουρκία – Οι πρώτες πληροφορίες

Στη Γαλλία βρέθηκε σήμερα ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με...

«Όσο πιο γρήγορα, τόσο καλύτερα» Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας μιλά για την επιστροφή της Κριμαίας και του Ντονμπάς

Πόλεμος Ουκρανία-Ρωσία - Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έκανε...

Το Ιράν απειλεί να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ καθώς οι ΗΠΑ ετοιμάζουν «νέα μέγιστη πίεση»

Σε άμεση απάντηση στις νέες κυρώσεις του Προέδρου Ντόναλντ...

Περισσότερες Εξελίξεις