Γράφει ο Στέλιος Π. (Φίλος και αναγνώστης του NEMESISHD.GR)
Το ΠΝ ύστερα απο χρόνια απραξίας ξεκίνησε τον εκσυγχρονισμό του στόλου, με στόχο ο κορμός του ελληνικού στόλου μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας να αποτελείται απο 12 Φρεγάτες, 6 Κορβέτες και 12 ΤΠΚ.
Η πρώτη κίνηση του εκσυγχρονισμού ήταν η απόκτηση των 3 FDI HN, ενώ τρέχει διαγωνισμός για την απόκτηση 4 κορβετών.
Η ανάγκη απόκτησης ικανού αριθμού θαλάσσιων μονάδων είναι επιτακτική, για αυτό το λόγο το ΠΝ σχεδιάζει να αντικαταστήσει τις 9 Φρεγάτες τύπου S με τις FDI και προσωρινά με Κορβέτες, ωσπου να παραγγελθούν και να παραδωθούν νέες φρεγάτες στο ΠΝ.
Δυστυχώς όμως ακόμη και με αυτήν την τακτική δύο φρεγάτες παραμένουν αναντικατάστατες.
Ένας φτηνότερος τρόπος για την πλήρη αντικατάσταση των παλαιών φρεγατών σε σύντομο χρονικό διάστημα κατα την γνώμη μας θα μπορούσε να είναι η απόκτηση βαριά οπλισμένων OPV (Offshore Patrol Vessel).
Η αγορά και ναυπήγηση μιας βαριάς οπλισμένης OPV έχει το μισό κόστος απο μια Κορβέτα, με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε την οικονομική δυνατότητα να ναυπηγήσουμε τον διπλάσιο αριθμό πλοίων με το μισό κόστος, ενώ με την αξιοποίηση μέρους του οπλισμού των S το κόστος ναυπήγησης θα μπορούσε να μειωθεί ακόμη περισσότερο.
Ο εξοπλισμός των OPV
Κατά την γνώμη μας ο οπλισμός των OPV θα πρέπει να αποτελείται απο τα εξής:
Ένα κύριο πυροβόλο των 76mm, οκτώ αντιπλοϊκούς πυραύλους τύπου Harpoon, δυο RWS με πυροβόλα 20-30mm, έναν ικανοποιητικό αριθμό τορπιλοσωλήνων για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, ένα CIWS Phalanx mkII και οσο αφορά την αεράμυνα του πλοίου θα μπορούσαμε να εξετάσουμε τα εξής αντιαεροπορικά συστήματα:
Αναβαθμισμένο εκτοξευτή MK-29 με 8 ESSM ή εώς 8 κελιά κάθετης εκτόξευσης ή με το πλέον “εθνικό” CIWS RAM, διαφορετικά θα μπορούσε να δεχτεί μια μίξη απο τα συγκεκριμένα αντιαεροπορικά συστήματα.
Ακόμη μια σημαντική περίμετρος που πρέπει να εξεταστεί είναι οι αισθητήρες με τους οποίους θα εξοπλιστεί το πλοίο:
Ένα ικανό radar που θα μπορούσε να εξοπλίσει τα συγκεκριμένα πλοία θα μπορούσε να είναι το 4D AESA NS-50 της Thales, με μέγιστη εμβέλεια 180km και την ικανότητα να καθοδηγεί εως και 3 πυραύλους ταυτόχρονα.
Για τον ανθυποβρυχιακό πόλεμο τα πλοία θα μπορούσαν να εξοπλιστούν με ένα συρόμενο sonar τύπου Captas 2 της Thales, με μέγιστη εμβέλεια ανίχνευσης τα 60km, ενώ τα πλοία θα μπορούν επίσης να συνεργάζονται με ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα μέσω διασύνδεσης Link 16.
Τα ελλατώματα
Αν και η ναυπήγηση OPV θα μας δώσει το αριθμητικό πλεονέκτημα αυτό δεν σημαίνει οτι οι ικανότητες και δυνατότητες τους είναι ανώτερες απο αυτές μιας κορβέτας.
Αρχικά το “μικρό” τους μέγεθος περιορίζει την αυτονομία τους, το οποίο μπορεί να είναι καθοριστικός παράγοντας στην ανατολική Μεσόγειο, ενώ δεν γνωρίζουμε αν θα έχουν την δυνατότητα να ανταπεξέλθουν σε δυσμερής καιρικές συνθήκες.
Επιπρόσθετα τα πλοία αυτά συνήθως δεν έχουν επαρκή μέγιστη ταχύτητα για την αποφυγή τορπιλών, όπως θα είχε μια κορβέτα. Τέλος δεν γνωρίζουμε την πιθανότητα επιβίωσης μιας OPV ύστερα απο πλήγμα αντιπλοϊκού, καθώς τα πλοία αυτά δεν έχουν σχεδιαστεί για να ανταπεξέλθουν σε τέτοιες καταστάσεις.
Παρόμοια προγράμματα
Η Βουλγαρία ύστερα απο διαγωνισμό για δυο νέες κορβέτες κατέληξε σε βαριά οπλισμένες OPV 90 απο την Γερμανία, με μήκος 90m, εκτόπισμα 2,200t και οπλισμό: 1 76mm Oto Melara, 1 35mm Oerlicon, 4 αντιπλοϊκούς πυραύλους, 8 αντϊαεροπορικούς πυραύλους Mica σε VLS και 2 τριπλούς τορπιλοσωλήνες 324mm. Συνολικο κόστος μονάδας περίπου στα 215 εκ. ευρώ.
Διαβάστε ακόμα απο Στέλιος Π.
– Η άποψη του αρθρογράφου δεν εκφράζει απαραίτητα το NEMESISHD.GR και δημοσιεύεται στα πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης.
Copyright: Απαγορεύεται η αντιγραφή του κειμένου χωρίς άδεια απο το NEMESIS HD.